Oase in de hitte
Door: Piet en Antje
Blijf op de hoogte en volg Piet en Antje
13 Juni 2018 | Portugal, Santarém
Ik word wakker als Piet uit bed gaat; het is 10 voor half 7. Mooie tijd om op te staan. We gaan naar hetzelfde restaurant voor het ontbijt. Heerlijke koffie met een broodje kaas, het smaakt zo goed dat we nog een portie nemen. Jamy is als eerste op haar fiets vertrokken met een klompje van Piet. Juliette, de eigenaresse, komt ons een zak zelf gemaakte honingbolussen brengen. Voor onderweg. Nou zeg wat ontzettend lief en omdat we iets terug willen doen, geeft Piet ook haar een klompje. Ze wordt er stil van en is zichtbaar ontroerd. Ze geeft ons beiden een kus en zet het klompje liefdevol achter de bar neer. Wat een bijzonder moment op de vroege ochtend!
Wij vertrekken ook en dan komen Sandra en Frans ontbijten. We moeten over de spoorbrug naar de andere kant. Over de weg tot aan een brug waar we een zand/grindpad moeten volgen. Geen industrie en geen huizen te zien alleen een rivier, bomen en struiken en allerlei vogels. Het is zowaar stil, fijn dat het nu zover is. De zon staat aan een strakblauwe hemel. Gelukkig is er flink wat wind. Het pad gaat later door grote velden waar door boeren hard gewerkt wordt. We kunnen niet ontdekken wat ze verbouwen. Er is ook iemand aan het sproeien met niet zo’n lekker spul, dat ruik je gewoon!
Nadeel van deze paden is dat er geen schaduw is en geen plekken om te zitten. Bij een van de loodsen staat een soort gemetselde bak waar we even op de rand gaan zitten. We proeven een honingbolus en constateren dat het bijna op speculaas lijkt, heerlijk. We drinken ook water en lopen dan een klein half uur naar het eerste café. Heerlijk kopje koffie met tarte de Nata, genieten. Ook nog een stempel scoren en dan weer verder. Door de hitte over het asfalt naar het volgende café. Daar een koude icetea zodat we weer wat afkoelen. De zon brand zo hard dat we ons nog maar eens insmeren. Over een soort van dijk, links de velden en rechts de Taag, verder naar het volgende dorp. Het is ontzettend warm en op een bankje in de schaduw moet ik echt weer even bijkomen. Verder over het asfalt tot aan het laatste café voor onze slaapplek. Koude cola en een broodje kaas en dan komen we weer wat bij. Na een half uurtje verder naar Quinta da Burra waar Paula ons buiten al staat op te wachten. Als we door de grote poort komen, worden we aangenaam verrast. Een grote tuin met veel schaduw en een heerlijke veranda voor het huis. We gaan naar boven en krijgen een eigen kamer met douche. Wat een heerlijke oase na zo’n warme en hete dag! We krijgen eerst verse jus d’orange en kletsen wat met Paula. Toen ze het huis kocht, stonden er alleen muren en het gras zo hoog dat de muren amper zichtbaar waren. Er was zelfs geen dak aanwezig. In 10 jaar tijd heeft ze al een hoop opgeknapt. De albergue is ontstaan doordat pelgrims in de stromende regen aanbelden en vroegen of ze hen kon helpen. Ze herbergt pelgrims in huis en in een slaapzaal in de oude stal. Alle bedden zijn al opgemaakt en je kunt hier eten en ontbijten. Op dot moment zitten we in de schaduw in de tuin op heerlijke ligbedden. Hoe goed wil je het als pelgrim hebben? We genieten!
Lieve groet van Piet en Antje
Wij vertrekken ook en dan komen Sandra en Frans ontbijten. We moeten over de spoorbrug naar de andere kant. Over de weg tot aan een brug waar we een zand/grindpad moeten volgen. Geen industrie en geen huizen te zien alleen een rivier, bomen en struiken en allerlei vogels. Het is zowaar stil, fijn dat het nu zover is. De zon staat aan een strakblauwe hemel. Gelukkig is er flink wat wind. Het pad gaat later door grote velden waar door boeren hard gewerkt wordt. We kunnen niet ontdekken wat ze verbouwen. Er is ook iemand aan het sproeien met niet zo’n lekker spul, dat ruik je gewoon!
Nadeel van deze paden is dat er geen schaduw is en geen plekken om te zitten. Bij een van de loodsen staat een soort gemetselde bak waar we even op de rand gaan zitten. We proeven een honingbolus en constateren dat het bijna op speculaas lijkt, heerlijk. We drinken ook water en lopen dan een klein half uur naar het eerste café. Heerlijk kopje koffie met tarte de Nata, genieten. Ook nog een stempel scoren en dan weer verder. Door de hitte over het asfalt naar het volgende café. Daar een koude icetea zodat we weer wat afkoelen. De zon brand zo hard dat we ons nog maar eens insmeren. Over een soort van dijk, links de velden en rechts de Taag, verder naar het volgende dorp. Het is ontzettend warm en op een bankje in de schaduw moet ik echt weer even bijkomen. Verder over het asfalt tot aan het laatste café voor onze slaapplek. Koude cola en een broodje kaas en dan komen we weer wat bij. Na een half uurtje verder naar Quinta da Burra waar Paula ons buiten al staat op te wachten. Als we door de grote poort komen, worden we aangenaam verrast. Een grote tuin met veel schaduw en een heerlijke veranda voor het huis. We gaan naar boven en krijgen een eigen kamer met douche. Wat een heerlijke oase na zo’n warme en hete dag! We krijgen eerst verse jus d’orange en kletsen wat met Paula. Toen ze het huis kocht, stonden er alleen muren en het gras zo hoog dat de muren amper zichtbaar waren. Er was zelfs geen dak aanwezig. In 10 jaar tijd heeft ze al een hoop opgeknapt. De albergue is ontstaan doordat pelgrims in de stromende regen aanbelden en vroegen of ze hen kon helpen. Ze herbergt pelgrims in huis en in een slaapzaal in de oude stal. Alle bedden zijn al opgemaakt en je kunt hier eten en ontbijten. Op dot moment zitten we in de schaduw in de tuin op heerlijke ligbedden. Hoe goed wil je het als pelgrim hebben? We genieten!
Lieve groet van Piet en Antje
-
13 Juni 2018 - 17:19
Francien:
Nou het ene moment afzien en het andere voor honderd procent genieten.
Ik neem aan dat de pijntjes die jullie hadden over zijn of is het de moeite niet waard om over te schrijven.
Ik kijk toch weer iedere keer uit naar je verslag en geniet ervan ,dank je wel hiervoor dat je dit wil delen.
Veel wandel plezier .
-
14 Juni 2018 - 03:43
W Prinse:
weer een echte pelgrims route met pelgrims omstandigheden heel veel succes met de volgende etappes geniet er van. -
14 Juni 2018 - 08:27
Nol De Jong:
Heel leuk om te lezen. Ik krijg het er wel warm van!! Meer dan behoorlijk afzien zeg.Maar jullie zijn door de wol geverfd dus ik heb er alle vertrouwen in dat jullie weer gezond en wel de finisch zullen bereiken. Nog veel loop en ander plezier. -
14 Juni 2018 - 14:23
Gerrie:
hou vol piet en antje hoop op geluk en sterkte onder weg -
14 Juni 2018 - 14:43
Petra En Kees:
't is weer heel leuk jullie verhalen te lezen!
We wensen jullie veel geluk en succes/sterkte!
groetjes van Kees en Petra -
14 Juni 2018 - 17:30
Ans:
Hallo Antje en Piet,
Dat was aardig afzien in de warmte. Maar fijn als je dan zo'n mooie overnachtingsplek hebt. Wij hebben vandaag in de Loonse en Drunense duinen gewandeld. Flinke tocht voor ons van zo'n 17 km. Zeker door het mulle zand was het af en toe zwaar. Maar we hebben genoten en het valt niet te vergelijken met wat jullie doen. Succes en goede reis verder. Groetjes -
14 Juni 2018 - 18:05
Engelberti:
Dag Antje en Piet,
Wat leuk om jullie te volgen op jullie voettocht.
Fijn te horen hoe jullie genieten van de mooie natuur en de geweldige ontvangst bij de gastovernachtigen. Alle goeds en veel wandelplezier, groetjes Engelberti
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
