Korte maar mooie route

Nog een correctie op het verslag van gisteren. Als we na het eten terug komen in de herberg is de deur niet op slot gedraaid. Ook de lampen zijn nog aan. Blijkt er toch nog een pelgrim gearriveerd te zijn. Waarschijnlijk de fietser die we bij het restaurant langs zagen rijden. De hele nacht waait er een harde wind. Ik word er regelmatig wakker van, blaadjes of plastic afval wordt met veel geluid door de straat geblazen.
De fietspelgrim vertrekt om 6 uur, wij blijven dan nog lekker een uurtje liggen. Wassen, aankleden, rugzak inpakken en brood eten. De sleutel en het geld voor de herberg in de enveloppe doen en in de brievenbus stoppen. Dan terug naar het eerste café voor koffie, lekker dat smaakt.
De wind is nog steeds erg koud maar omdat we moeten klimmen, laten we de trui uit. Het is soms oppassen dat we niet over de weg geblazen worden! Arme fietspelgrims .......
Na een uurtje zijn we in Covão do Feto waar we het volgende kopje koffie drinken. Het café heeft aan de achterkant een terras met uitzicht over het dal, schitterend. Op pad voor de klim van 350 meter naar Minde. Over een rotsig maar prachtig pad. Na een kwartiertje komen we op een plek met allemaal stenen muurtjes. De bedoeling daarvan ontgaat ons helemaal. Het pad voert wel tussen 2 van die muurtjes door. Heel erg mooi dus we genieten. Na een half uurtje komen we uit bij de asfaltweg naar Minde. Nu dus naar beneden lopen en andere spieren gebruiken. Over een steil keienpad dalen we daarna af naar het stadje. Kris kras door wat straten naar het centrum waar we tegenover een restaurant uitkomen. Yes eerst lekker wat eten en dan naar de albergue. Als ik het eten ga betalen vraagt de eigenaresse of we verder gaan. Als ze hoort van niet vraagt ze of we al een kamer hebben. Nee we willen in de albergue gaan slapen. Ze heeft anders wel een kamer voor ons en laat die aan mij zien. Het blijkt dat we de rest van het huis ook tot onze beschikking hebben. We gaan toch eerst maar even naar de herberg.
Daar aangekomen, is er helemaal niets te zien. Ik bel met het nummer uit het boekje maar helaas alleen Portugees. Ik snap er niks van :(
We gaan terug naar het restaurant en nemen daar de kamer. Na een uurtje hebben we gedouched, ons verder geïnstalleerd en wordt alle was in de machine gewassen. Heerlijk wat een verwennerij.
We doen wat boodschappen voor morgen want we komen niets tegen. Een ijsje eten en dat is vlak bij de herberg dus Piet gaat even kijken. Er is wel iemand aanwezig maar je kunt er niet zomaar slapen. Het is geen herberg zoals we die van onze andere tochten gewend zijn. Ik had in het restaurant al zo’n idee dat Jacobus voor ons aan het zorgen was. Dat is gelukkig wel hetzelfde als op de andere caminos!
We spotten nog een Franse pelgrim die een restaurant zoekt. Hij slaapt ergens hogerop in het stadje. Wij vragen ons echt af waar gisteren al die pelgrims dan geslapen hebben .....
Nou wij gaan de was opruimen en lekker wat eten. Daarna genieten van ons privé huis. Tot morgen.