Afkoeling en andere pelgrims
Door: Piet en Antje
Blijf op de hoogte en volg Piet en Antje
21 Juni 2018 | Portugal, Casal das Sousas
Het is een onrustige nacht met veel bliksem en donder. Erg benauwd binnen maar het waait hard dus kan de deur niet open blijven. We wilden vroeg vertrekken maar omdat het nog steeds onweert, besluiten we een uurtje te wachten. Als we net weer liggen, begint het heel hard te regenen. Om 6 uur lijkt het allemaal wat rustiger geworden en staan we op. Als we 3 kwartier later vertrekken, is het zelfs droog en heerlijk afgekoeld. Maar amper 5 meter onderweg of er vallen weer grote druppels. We schuilen onder het bordes van het voormalig gemeentehuis. Wat is dat toch met een ambtenaar in het buitenland die steeds weer ‘de gemeente’ tegen komt :)
We eten ons brood op en doen de hoes om de rugzak en de regenjas aan. Met regen op pad is nieuw op deze tocht. Ook flitst en dondert het nog steeds, best wel eng vind ik. Maar we lopen niet onder bomen door dat scheelt. Wel door een gebied waar vorig jaar erge bosbranden zijn geweest. De stammen van de bomen steken als zwarte staken uit de grond. We klimmen door dit gebied omhoog en zien op sommige plekken gelukkig ook weer nieuwe scheuten uit de grond komen. Na ongeveer 3 kwartier lopen, stopt het met zachtjes regenen. De plensbui kunnen we vermijden door onder de veranda van een leeg staand huis te schuilen. Als het weer minder hard regent, gaan we verder. Veel klimmen en dalen over grindpaden door eucalyptusbossen. We passeren een paar gehuchtjes en in een daarvan moeten we alweer schuilen. Dit keer onder een afdak voor auto’s, het plenst echt heel hard! We ‘zitten’ het uit en gaan daarna op pad voor 20 minuutjes naar de koffie. Helaas het restaurant is gesloten en gaat pas om 11 uur open. Dat betekent ook geen brood voor onderweg. Even googelen om te zien dat er nog een bar en een supermarkt zijn. Wel ruim een kilometer de verkeerde kant op maar het is niet anders. Gelukkig zorgt Jacobus voor ons want na 5 minuten zijn we bij een benzinepomp met een bar. Heerlijk genieten van koffie en pastel de Nata. Nog een croissant voor onderweg en we zijn weer gered!
Op naar het dal van de rivier Nabão waar we verwachten geen stijgingen tegen te komen. Het pad is behoorlijk nat en lijkt qua structuur wel op strand. Regelmatig moeten we door of langs grote plassen water zien te komen. We hopen ook de rivier te zien want het is lekker lopen daar met een heerlijk zonnetje. Als we strak langs de rivier lopen, zien we pas dat er alleen een rivierbedding is! De complete rivier is opgedroogd en dat ziet er raar uit. Het geeft ook te denken dat al het water weg is ........
Na een goed uur gaan we van de rivier weg naar het dorpje Albarol. Een hoop blaffende honden, tractoren langs de weg en veel troep bij de huizen maar geen inwoners. Als we langs een vervallen en verlaten ( denken we ) huis komen, horen we pratende stemmen. We kijken elkaar verbaasd aan: er staat een tv aan in dat huis!
Intussen is het toch weer benauwd geworden en ben ik het klimmen een beetje beu. Ik krijg er last van de rug van :( Eindelijk zien we Ansião liggen en hebben we even later een heerlijke koude cola. Op naar een goede slaapplek die we vinden bij Adega Típica. Een fijne grote kamer met heerlijke douche en niet aan de zonkant. En daar komen we eindelijk weer eens pelgrims tegen. Anne uit Nederland en een pelgrim uit Denemarken. Gezellig samen eten vanavond dan kunnen we ervaringen uitwisselen. Zij hebben namelijk via Tomar gelopen, we zijn benieuwd. Verder zien we een aantal Spaanse pelgrims en ik spot nu op het terras twee Franse pelgrims.
Tot morgen, lieve groet van ons.
We eten ons brood op en doen de hoes om de rugzak en de regenjas aan. Met regen op pad is nieuw op deze tocht. Ook flitst en dondert het nog steeds, best wel eng vind ik. Maar we lopen niet onder bomen door dat scheelt. Wel door een gebied waar vorig jaar erge bosbranden zijn geweest. De stammen van de bomen steken als zwarte staken uit de grond. We klimmen door dit gebied omhoog en zien op sommige plekken gelukkig ook weer nieuwe scheuten uit de grond komen. Na ongeveer 3 kwartier lopen, stopt het met zachtjes regenen. De plensbui kunnen we vermijden door onder de veranda van een leeg staand huis te schuilen. Als het weer minder hard regent, gaan we verder. Veel klimmen en dalen over grindpaden door eucalyptusbossen. We passeren een paar gehuchtjes en in een daarvan moeten we alweer schuilen. Dit keer onder een afdak voor auto’s, het plenst echt heel hard! We ‘zitten’ het uit en gaan daarna op pad voor 20 minuutjes naar de koffie. Helaas het restaurant is gesloten en gaat pas om 11 uur open. Dat betekent ook geen brood voor onderweg. Even googelen om te zien dat er nog een bar en een supermarkt zijn. Wel ruim een kilometer de verkeerde kant op maar het is niet anders. Gelukkig zorgt Jacobus voor ons want na 5 minuten zijn we bij een benzinepomp met een bar. Heerlijk genieten van koffie en pastel de Nata. Nog een croissant voor onderweg en we zijn weer gered!
Op naar het dal van de rivier Nabão waar we verwachten geen stijgingen tegen te komen. Het pad is behoorlijk nat en lijkt qua structuur wel op strand. Regelmatig moeten we door of langs grote plassen water zien te komen. We hopen ook de rivier te zien want het is lekker lopen daar met een heerlijk zonnetje. Als we strak langs de rivier lopen, zien we pas dat er alleen een rivierbedding is! De complete rivier is opgedroogd en dat ziet er raar uit. Het geeft ook te denken dat al het water weg is ........
Na een goed uur gaan we van de rivier weg naar het dorpje Albarol. Een hoop blaffende honden, tractoren langs de weg en veel troep bij de huizen maar geen inwoners. Als we langs een vervallen en verlaten ( denken we ) huis komen, horen we pratende stemmen. We kijken elkaar verbaasd aan: er staat een tv aan in dat huis!
Intussen is het toch weer benauwd geworden en ben ik het klimmen een beetje beu. Ik krijg er last van de rug van :( Eindelijk zien we Ansião liggen en hebben we even later een heerlijke koude cola. Op naar een goede slaapplek die we vinden bij Adega Típica. Een fijne grote kamer met heerlijke douche en niet aan de zonkant. En daar komen we eindelijk weer eens pelgrims tegen. Anne uit Nederland en een pelgrim uit Denemarken. Gezellig samen eten vanavond dan kunnen we ervaringen uitwisselen. Zij hebben namelijk via Tomar gelopen, we zijn benieuwd. Verder zien we een aantal Spaanse pelgrims en ik spot nu op het terras twee Franse pelgrims.
Tot morgen, lieve groet van ons.
-
21 Juni 2018 - 18:18
Francien:
Hoi , hoi.
Dat was even afzien vandaag maar toch weer een fijne slaapplek gevonden .
Het is iedere dag anders maar dat is natuurlijk ook het leuke van de wandeltocht.
Geniet ervan , dat doe ik ook van jullie verslagen.
Een fijne avond met de andere pelgrims.
Groetjes Francien. -
21 Juni 2018 - 20:11
Kim:
Ik wordt steeds nieuwsgieriger naar die pastel de nata’s!
Want deze moeten wel heel bijzonder zijn! -
21 Juni 2018 - 20:09
Ellen :
Die koude cola’s zijn echt jullie redding in moeilijke tijden!! Die 2 woorden klinken ook echt zoals ze smaken -
21 Juni 2018 - 22:21
Kitty:
Vandaag van Fátima naar Tomar gegaan, via o.a. het Pegões aqueduct. Ik hoop dat je dat Convento daarnog eens gaat zien, het is ontzettend mooi... Ik moest nog aan jullie denken, de wandelroute was vooral het tweede stuk erg mooi en de paden liepen door een heel groen bosgebied, prachtig, o.a. tussen cipressen door. Ook bij ons uiteraard regen en zelfs lekker koel (heerlijk,) maar laat op de middag werd het toch weer broeierig. We zijn daarna met de auto via Almourol Castle teruggereden naar Moitas Venda. Het is een heel andere ervaring, zo etappes te lopen en tussendoor stukjes te rijden, maar we hebben er deze weken enorm van genoten. Was leuk jouw stukjes ‘s avonds te lezen, te herkennen en soms ook helemaal niet. Wij vertrekken morgen de andere kant op, richting Sintra. Jullie nog een fijne voortzetting!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
