Saai langs de weg

Gisteravond na het lange wachten nog wel lekker gegeten. Om half 9 waren we in de eetzaal en keek de kok ons aan alsof ze wilde zeggen: zijn jullie er nu al! Eerst een lekkere rijstsalade met mais, ei en tomaat. Daarna kip in een lekkere saus met friet (lijkt of ze in Spanje niks anders kennen) en toen nog een ijsje. Heerlijk geslapen!
Rond 7 uur zijn we bij de benzinepomp voor een broodje en sinaasappelsap. Op de route, tenminste dat denken we, eten en drinken we het op. Mooi op tijd weg maar na ongeveer 300 meter lopen, is er geen gele pijl te bekennen. Gek want we zagen de Nederlandse pelgrim ook hier lopen. In het boekje de straat waar we doorheen moeten opgezocht en met Google Maps daar naartoe gelopen. Binnen 5 minuten zaten we op de route.
Vandaag hadden we een haat-liefde verhouding met de N240. De route liep hier bijna de hele dag langs. Soms zo dicht dat de druk van voorbij rijdende vrachtwagens je omblaast. En ik denk dat we de weg in totaal wel ongeveer 10 keer zijn over gestoken. Allerlei waarschuwingsborden met camino de Santiago moeten bestuurders manen op overstekende pelgrims te letten. Wij hadden niet de indruk dat die borden hielpen ..........
Voor Geert: ondanks jouw advies om naar het klooster van San Juan de la Peña te gaan, zijn we toch de gewone route gevolgd. Het is echt te warm om zoveel kilometers op een dag te maken. Met de fiets ben je er sneller dan te voet!
Na al ruim 3 uur onderweg te zijn, komen we langs hotel Aragón. Er is ook een bar dus we kijken of het open is. Er zijn 2 mannen druk aan het werk met een tent en ook al is de bar niet open we krijgen toch koffie. Ik kan je zeggen dat die hemels smaakte! En we krijgen nog een mooie stempel.
In Santa Cilia de Jaca drinken we een koude cola en nemen er nog eentje mee voor onze lunch. Midden in het dorpje staan picknick banken in de schaduw, een fijn plekje. Na ruim een half uur op pad voor de laatste 8 km. Het begin gaat nog maar op een gegeven moment moeten we op een paadje tussen het gras pal naast de weg wandelen. Geen boom te bekennen. Dat is echt moordend met deze hitte; het is alweer boven de 30 graden. Als we na het oversteken van de weg weer schaduw hebben, moeten we eerst ff bijkomen.
Daarna is het nog een flinke kilometer en dan zijn we in Puente la Reina de Jaca. We lopen naar het hotel en daar doet de receptioniste moeilijk over onze reservering. Ze vraagt naar het nummer maar dat heb ik niet gekregen. Ik zeg dat ik een meneer aan de telefoon heb gehad die Frans sprak. Die werkt er niet volgens haar en dan begint ze zelf Frans te spreken ............
Met veel mokken schrijft ze ons in en we krijgen een kamer achter in de hoek van de gang. Geen probleem voor ons hij is prima. Lekker douchen, de was doen en de routes voor de volgende dagen bekijken. We zien sinds de Col du Somport weinig tot geen andere pelgrims. Ook niet overdag. Het kan dat precies de routes van het boekje worden gelopen maar dan zouden we overdag toch iemand moeten zien. Wij lopen met deze hitte niet meer dan ongeveer 20 km. Als dat lukt met de slaapplekken en anders maar wat minder. Er zijn niet echt veel voorzieningen hier dus we moeten goed opletten dat we voldoende bij hebben. Morgenvroeg kunnen we vanaf 7 uur bij de benzinepomp terecht, die hebben echt alles. Komt weer goed dus!