Mooi begin van de dag

Een ware kakofonie aan geluiden wordt er in de nacht door pelgrims geproduceerd. Van snurken, zuchten, kuchen en snuiven tot krakende bedden of het voorzichtige nachtelijke bezoek aan het toilet. Voeg daarbij het gedonder van een onweer in de verte dat klinkt door het open raam en het is geen wonder dat je regelmatig wakker wordt!
Om 6 uur ontbijt wat keurig is klaar gemaakt door Ana, de vriendin van Alicia de hospitalera. Heerlijk met een gekookt eitje en lekkere koffie, heel goed verzorgd. Dat is een goed begin van de dag. Een voor een vertrekken de pelgrims voor de volgende etappe. De meesten lopen vandaag naar Puente la Reina maar wij stoppen in Tiebas. Piet geeft Ana een stel (links en rechts) oranje klompjes voor alle goede zorgen in de albergue. Ze vindt het erg mooi en raakt er ontroerd van. Ze geeft ons spontaan beiden een kus. Patrice, de Fransman die gisteren met een karretje arriveerde uit Puente la Reina, vertrekt tegelijk met ons. Ana loopt mee om hem te zeggen welke kant hij op moet, hij loopt de route namelijk terug. Wij gaan linksaf en hij rechtsaf. Ana zwaait en kust ons nogmaals. Hoe bijzonder is het dat je in een enkele dag zo'n contact met iemand kunt hebben! Zowel Ana als Alicia zijn heel spontaan en vinden het zorgen voor de pelgrims leuk om te doen.
De route is erg mooi maar eentonig om te beschrijven. We lopen steeds over een pad langs de bergwand, de ene keer wat hoger dan de andere keer. Het pad varieert van smal naar breed en alles ertussen in. Ook nog van bospad naar stenen en/of grind. Verder stijgt en daalt het de hele tijd. Het zorgt wel steeds voor een geweldig uitzicht tijdens het lopen. Om te voorkomen dat je naast het pad belandt, is het slim om tijdens het genieten van het uitzicht stil te staan..............
We passeren een aantal dorpjes waar niets is. Langs de route zoeken we een plekje om even wat te drinken en een yoghurtje te eten. Rond half 12 zijn we in Tiebas waar we aan de rand van het dorp picknicken. De verbruikte energie moet weer aangevuld worden. De 2 Franse pelgrims zitten daar ook al. Na deze vroege lunch lopen we naar de albergue. De gewone pelgrimszaken worden afgehandeld. Daarna gaan we naar de kerk waar we alweer het geluk hebben dat er iemand is en we een stempel krijgen. Deze tocht hebben we bijzonder vaak een stempel van een kerk kunnen bemachtigen, mooie extraatjes zijn dat.
Volgende halte is de bar voor een salade en een cola. Vanavond kunnen we daar ook wat eten, prima geregeld. Nu wat uitrusten en energie op doen voor morgen.
Nog een verzoekje aan zuster Engelberti: wilt u aan alle zusters vertellen dat we ze niet vergeten zijn maar dat het de afgelopen week niet gelukt is ook maar ergens een kaart te vinden. Maar we blijven zoeken hoor!