Korte route
Door: Piet en Antje
Blijf op de hoogte en volg Piet en Antje
22 Augustus 2019 | Duitsland, Kamenz
Donderdag 22 augustus 2019
Crostwitz - Kamenz 14.7 km
Gisteravond kwam Monika ons nog uitnodigen voor het ontbijt. Omdat ze moest werken, kon ze niet met ons samen avondeten. Dus werd het ontbijt om 7 uur en kregen we gelijk ook geschiedenisles. We ontbeten met zijn zessen, Monika en Maria, Hartmut een Duitse pelgrim, een jongen die op les was ik Sorbisch te leren en wij. Het was een lekker ontbijt met warme broodjes, zelf gebakken brood, zalm en een gekookt eitje. Monika nam de leiding en wilde weten waarom Hartmut aan het pelgrimeren was. Hij deed er 10 minuten over om het te vertellen en het meeste hadden wij al van hem gehoord. Wij konden ook vertellen over Santiago en het pelgrimeren en toen vertelde ze waarom die jongen (sorry naam vergeten) bij hen logeerde. Ze vertelde over de Sorben, een soort Friezen in Duitsland. Zelf noemde ze hen de indianen van Duitsland dus oorspronkelijke bewoners. Ze willen de taal en de gewoonten hiervan bewaren en weer uitbreiden. Op dot moment is maar een klein deel Sorbisch en Duits en strekt het gebied zich uit van Berlijn tot Dresden. Alle plaats- en straatnaamborden zijn in Duits en Sorbisch geschreven. Monika spreekt zelf vloeiend Sorbisch en hij komt om het nog beter te leren. We kregen van Monika een speldje met de Sorbische vlagkleuren op een lindenblad. Ook een spreuk van de dag in het Duits en de pelgrimszegen. Het was leuk om samen te ontbijten en wat van elkaar te weten te komen. Maar voor mijn gevoel heeft Monika bepaalde ideeën over haar pelgrimsherberg en er is voor de bezoekende pelgrim weinig ruimte om daar zijn eigen ding te doen. Niet alle pelgrims zijn uit geloofsovertuiging aan het pelgrimeren of willen met iemand delen waarom men aan het lopen is. Ze heeft een vriendin in Den Bosch en toen ze hoorde dat we daar vlakbij wonen en dat Piet koster is in het klooster wilde ze ons graag bezoeken. We zijn benieuwd. Piet geeft Monika een klompje en daar is ze heel erg blij mee.
Om 8 uur op pad en misschien heeft het aan de pelgrimszegen gelegen maar het ging aardig goed vandaag. Het was fijn helder en warm. Na 3 km zijn we bij het klooster St. Marienstern en krijgen daar een mooie stempel in onze pas. Er leven daar nog 11 zusters en de rest van het grote pand wordt gebruikt voor bewoners met een beperking, er is een bakkerij, een kloosterwinkel en een pelgrimsherberg. Blijkbaar was er ook een supermarkt maar die hebben wij gemist. Het pad gaat gelukkig weer door de velden en dan zien we op het kaartje een Alte Herberge staan. Misschien koffie? Helaas is daar overdag niemand thuis. Dat wordt dus water en een granenreep op een bankje bij de speeltuin.
Verder naar Nebelschütze waar een mooi kerkje staat. Verder is er een pension met een restaurant maar dat is gesloten. Zullen we dan pas in Kamenz wat kunnen eten? Opeens zien we een gevel met daarop Einkaufsladen. Het blijkt een winkel met biologische spullen te zijn. Nog geen kwartier later zitten we buiten in de schaduw aan de koffie met brood en rundersalami. Een stuk kuchen met pruim en appel delen we en we hebben een flesje koud drinken. Heerlijk wat was dat genieten! We kregen er van de eigenaresse zelfs boter, borden en bestek bij. Ze had het druk want er werd van alles afgeleverd voor een aanstaand feest. Toch nam ze de tijd voor ons en daar waren we blij mee. Ook zij kreeg een klompje en was blij verrast!
Op voor de laatste 4 km in de zon over een warm fietspad langs de grote weg. Ook de afstand om in de stad te komen, valt altijd tegen. We passeren een kermis en raken op een gegeven moment de markering kwijt. Zal niet waar zijn in de stad ......... Google biedt uitkomst en ineens lopen we door straten waar veel mensen langs de kant staan. Ik grap al tegen iemand dat wij erg blij zijn met zo’n ontvangst. Maar later blijkt dat het te maken heeft met een belegering van Kamenz door de Hoseinen. Alle kinderen uit de stad liepen toen in witte kleren naar het bos waardoor de bezetter afzag van belegering. Elk jaar hebben ze een kleine feestweek met een kermis, een tocht van alle schoolkinderen in het wit ( 1500 hoorden we) en nog een lampionnen en fakkeltocht. Die is vanavond maar slaan wij over.
Uiteindelijk komen we bij ons pension waar we een mooie kamer krijgen met morgenvroeg ontbijt. We scoren nog wat stempels, eten een lekker softijsje, drinken wat en gaan wat eten. Terug naar het pension en de benen omhoog. Morgen voor het eerst over de 20 km lopen. Komt goed, jullie horen het wel.
Lieve groetjes Piet en Antje
Nog wat wetenswaardigheden.
We zien op de grond geen dieren zoals herten of zwijnen. Wel zien we bijna elke dag buizerds en soms een valk of havik. En reigers kruisten ons pad ook al eerder.
Verder staan er langs de weg maar ook langs de grindpaden veel fruitbomen. We zagen al pruimen, appels, peren en kersen. Piet heeft al een appeltje gegeten maar ik vond het niet lekker.
Volgens de weerberichten wordt het de komende tijd behoorlijk warm. We proberen daarom vroeg op pad te gaan zodat we voor de grote hitte op de plek van bestemming zijn.
Crostwitz - Kamenz 14.7 km
Gisteravond kwam Monika ons nog uitnodigen voor het ontbijt. Omdat ze moest werken, kon ze niet met ons samen avondeten. Dus werd het ontbijt om 7 uur en kregen we gelijk ook geschiedenisles. We ontbeten met zijn zessen, Monika en Maria, Hartmut een Duitse pelgrim, een jongen die op les was ik Sorbisch te leren en wij. Het was een lekker ontbijt met warme broodjes, zelf gebakken brood, zalm en een gekookt eitje. Monika nam de leiding en wilde weten waarom Hartmut aan het pelgrimeren was. Hij deed er 10 minuten over om het te vertellen en het meeste hadden wij al van hem gehoord. Wij konden ook vertellen over Santiago en het pelgrimeren en toen vertelde ze waarom die jongen (sorry naam vergeten) bij hen logeerde. Ze vertelde over de Sorben, een soort Friezen in Duitsland. Zelf noemde ze hen de indianen van Duitsland dus oorspronkelijke bewoners. Ze willen de taal en de gewoonten hiervan bewaren en weer uitbreiden. Op dot moment is maar een klein deel Sorbisch en Duits en strekt het gebied zich uit van Berlijn tot Dresden. Alle plaats- en straatnaamborden zijn in Duits en Sorbisch geschreven. Monika spreekt zelf vloeiend Sorbisch en hij komt om het nog beter te leren. We kregen van Monika een speldje met de Sorbische vlagkleuren op een lindenblad. Ook een spreuk van de dag in het Duits en de pelgrimszegen. Het was leuk om samen te ontbijten en wat van elkaar te weten te komen. Maar voor mijn gevoel heeft Monika bepaalde ideeën over haar pelgrimsherberg en er is voor de bezoekende pelgrim weinig ruimte om daar zijn eigen ding te doen. Niet alle pelgrims zijn uit geloofsovertuiging aan het pelgrimeren of willen met iemand delen waarom men aan het lopen is. Ze heeft een vriendin in Den Bosch en toen ze hoorde dat we daar vlakbij wonen en dat Piet koster is in het klooster wilde ze ons graag bezoeken. We zijn benieuwd. Piet geeft Monika een klompje en daar is ze heel erg blij mee.
Om 8 uur op pad en misschien heeft het aan de pelgrimszegen gelegen maar het ging aardig goed vandaag. Het was fijn helder en warm. Na 3 km zijn we bij het klooster St. Marienstern en krijgen daar een mooie stempel in onze pas. Er leven daar nog 11 zusters en de rest van het grote pand wordt gebruikt voor bewoners met een beperking, er is een bakkerij, een kloosterwinkel en een pelgrimsherberg. Blijkbaar was er ook een supermarkt maar die hebben wij gemist. Het pad gaat gelukkig weer door de velden en dan zien we op het kaartje een Alte Herberge staan. Misschien koffie? Helaas is daar overdag niemand thuis. Dat wordt dus water en een granenreep op een bankje bij de speeltuin.
Verder naar Nebelschütze waar een mooi kerkje staat. Verder is er een pension met een restaurant maar dat is gesloten. Zullen we dan pas in Kamenz wat kunnen eten? Opeens zien we een gevel met daarop Einkaufsladen. Het blijkt een winkel met biologische spullen te zijn. Nog geen kwartier later zitten we buiten in de schaduw aan de koffie met brood en rundersalami. Een stuk kuchen met pruim en appel delen we en we hebben een flesje koud drinken. Heerlijk wat was dat genieten! We kregen er van de eigenaresse zelfs boter, borden en bestek bij. Ze had het druk want er werd van alles afgeleverd voor een aanstaand feest. Toch nam ze de tijd voor ons en daar waren we blij mee. Ook zij kreeg een klompje en was blij verrast!
Op voor de laatste 4 km in de zon over een warm fietspad langs de grote weg. Ook de afstand om in de stad te komen, valt altijd tegen. We passeren een kermis en raken op een gegeven moment de markering kwijt. Zal niet waar zijn in de stad ......... Google biedt uitkomst en ineens lopen we door straten waar veel mensen langs de kant staan. Ik grap al tegen iemand dat wij erg blij zijn met zo’n ontvangst. Maar later blijkt dat het te maken heeft met een belegering van Kamenz door de Hoseinen. Alle kinderen uit de stad liepen toen in witte kleren naar het bos waardoor de bezetter afzag van belegering. Elk jaar hebben ze een kleine feestweek met een kermis, een tocht van alle schoolkinderen in het wit ( 1500 hoorden we) en nog een lampionnen en fakkeltocht. Die is vanavond maar slaan wij over.
Uiteindelijk komen we bij ons pension waar we een mooie kamer krijgen met morgenvroeg ontbijt. We scoren nog wat stempels, eten een lekker softijsje, drinken wat en gaan wat eten. Terug naar het pension en de benen omhoog. Morgen voor het eerst over de 20 km lopen. Komt goed, jullie horen het wel.
Lieve groetjes Piet en Antje
Nog wat wetenswaardigheden.
We zien op de grond geen dieren zoals herten of zwijnen. Wel zien we bijna elke dag buizerds en soms een valk of havik. En reigers kruisten ons pad ook al eerder.
Verder staan er langs de weg maar ook langs de grindpaden veel fruitbomen. We zagen al pruimen, appels, peren en kersen. Piet heeft al een appeltje gegeten maar ik vond het niet lekker.
Volgens de weerberichten wordt het de komende tijd behoorlijk warm. We proberen daarom vroeg op pad te gaan zodat we voor de grote hitte op de plek van bestemming zijn.
-
22 Augustus 2019 - 20:28
Francien:
Hoi Antje en Piet.
Iedere dag kijk ik weer uit naar jullie verslag , kan ik mooi mee genieten van jullie wandeling.
Fijn om te lezen dat het jullie goed gaat .
Ik wens jullie al het goeds en veel wandel plezier .
Groetjes Francien.
-
22 Augustus 2019 - 21:08
Ellen Walda:
Wat een leuke afwisselende dag is het geweest! Het was ook leuk om dit te lezen! Veel succes weer verder in het mooie Duitsland. -
22 Augustus 2019 - 22:09
Gonnie Lammers:
Wat genieten we van jullie reis en het mooie verslag elke keer. Alle goeds tijdens jullie wandeltocht en fijne reis. -
22 Augustus 2019 - 23:07
Mientje Van De Graaf:
Hoi Piet en Antje
Leuk om te lezen weer we beleven het mee heel herkenbaar. mooie tocht verder!!
Groetjes Rien en Mientje
-
23 Augustus 2019 - 15:06
Rein En Annemie:
Hoi Antje en Piet.
Wat leuk om jullie verslagen te lezen.
Het begint al erg op een echte Camino te lijken. Heel herkenbaar.
Nog een mooi vervolg samen. Lieve groet, Rein en Annemie. -
23 Augustus 2019 - 17:37
Jannie En Jan Pepers:
Sorben en hoseinen, daar heb ik nog nooit iets over gehoord.
Moet ik toch eens opzoeken hoe dat precies zit.
Maar als t goed is weten jullie mij dat haarfijn uit te leggen door de verhalen van Monika
Het is wel weer n afwisselende dag geweest.
En dan morgen dus n behoorlijk grote afstand. Succes hoor!
Gr van jan en jannie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
