Weer thuis

Afgelopen zaterdag zijn we met de trein via St. Etienne, Lyon, Parijs naar Rotterdam gereisd. Daarna naar Eindhoven alwaar we opgehaald zijn met de auto en daarmee kwam een einde aan onze tweede pelgrimage door Frankrijk. We hebben een goede tocht gehad met de ontberingen die erbij horen, geweldige ontmoetingen en ervaringen om kippenvel van te krijgen. We hebben ook geleerd dat elke tocht zijn eigen charme heeft en dat geen enkele trip met elkaar te vergelijken is. Maar het blijft geweldig om elke dag verder te trekken, maar te zien waar je terecht komt en wat er die dag zal gaan gebeuren. De vrijheid om te doen waar je zin in hebt, is haast niet te omschrijven. Elke dag lijkt hetzelfde en is toch wel degelijk weer anders. Wat je vandaag ziet, is morgen alweer herinnering en van degene die je vandaag ontmoet, moet je morgen alweer afscheid nemen. Soms kun je je al niet meer herinneren waar je 2 dagen geleden was omdat je zoveel nieuwe indrukken sinds die tijd hebt opgedaan. Dat herinneren en opnieuw beleven gebeurt door de foto's te bekijken en over je reis te praten. Dan gaat dat allemaal weer leven en "loop" je de tocht nog een keer!
We hopen nog vaak op het pad van St. Jacques te mogen en kunnen wandelen.

We are home again after a journey with the train by St. Etienne, Lyon, Paris and Rotterdam. We had a wonderful pilgrimage with the hardship that belongs to it, matvellous meetings and experiences that gave us the creeps. We learned every pilgrimage has its own charmes and is not comparable. What you see today is a memory tomorrow and the people you meet today you have to say goodbey to tomorrow. With the pictures and my diary we "walk" the pilgrimage again and enjoy doing it.
We hope we can and may walk the path of St. Jacques many times.