Losse herinneringen
Door: Piet en Antje
Blijf op de hoogte en volg Piet en Antje
29 September 2008 | Nederland, Veghel
Stel je slaapt in een gite d'etappe en denkt dat je daar alleen bent en dan gaat 's nachts de lamp aan en hoor je beneden stemmen. Er komen zelfs nog mensen naar boven dus je schrikt je rot en wacht af of de deur open zal gaan........... En deze gaat open en er wordt gewoon in het Nederlands goedenavond gezegd! Dan snap je er niets meer van en ben je voor de rest van de nacht klaarwakker. De volgende ochtend hoorden we dat degene die kwam slapen met een vriend bij zijn zus op bezoek was en dus daarom daar kwam slapen. Maar omdat dat niet tegen ons was gezegd, verwachtten wij helemaal niemand.
Je besluit om een stuk over de weg te lopen maar er rijden best wel wat auto's. Zullen we dan maar langs de rivier lopen, is wel zo rustig. Ja leuk maar na een half uur lopen, was het wel erg rustig. Geen weg meer te bekennen en rechts de rivier en links een hoge berg! Toch maar gewoon doorlopen want het pad bleef ook doorgaan, we zullen toch wel ergens uitkomen. Bij een brug over de rivier hadden we een herkenningspunt voor op de kaart en konden we bepalen waar we waren. Ver van waar we hadden moeten lopen maar toch nog in de goede richting. Als we nu een pad omhoog zouden volgen, moesten we toch wel op de route uitkomen. Boven gekomen was er geen route te bekennen maar Piet had er vertrouwen in en wilde het pad volgen om op de route uit te komen. Maar na een half uur lopen, gingen we voor mijn gevoel te veel de verkeerde richting in. God weet waar je uitkomt als je maar doorloopt! Maar omdat het zo'n groot, breed pad was, moest het toch wel ergens uitkomen en dan zouden we ons wel weer orienteren op de kaart. Ik kan je niet vertellen hoe groot mijn opluchting was toen we uiteindelijk de wit-rode markering ineens op een pad zagen waar we op uitkwamen!
Dan nog even iets heel wonderlijks. De koeien in Frankrijk zijn echte fans van wandelaars. Als je aan komt lopen dan kijken ze allemaal op en ze kijken je helemaal na. Er zijn zelfs koeien die luid loeien als ze je zien en zelfs in de wei tot het hek met je meelopen!
Voor sommigen was het niet helemaal duidelijk welke route we aan het lopen waren. Het is geen officiële pelgrimsroute maar de weg door de Morvan en het Centraal massief van Vezelay naar Le Puy en Velay wordt door veel Nederlanders gebruikt op hun pelgrimstocht. We hebben over de GR 13 en de GR 3 gelopen waarvan geen boekje is maar die wel met wit-rood gemarkeerd is. Verder hadden we fietskaarten bij waar de GR's op aangegeven zijn om te zien waar we moesten lopen. Het lijkt dan misschien wel handig om naar een plaats als Thaize te gaan maar dat was toch nog 5 tot 6 dagen wandelen van ons verwijderd. Op de kaart en met de auto is dat een peuleschil maar voor een wandelaar duurt het een stuk langer. Als we wel "eens" verkeerd liepen waren we zo 1,5 tot 2 uur extra kwijt om weer op de route te komen.
Omdat de route niet een echte pelgrimsroute is, zijn er weinig slaapplekken voor pelgrims. Dat betekent slapen bij mensen thuis en in hotels en dat maakte het wel wat duurder. Maar bij mensen thuis slapen, geeft wel een beeld van de gewoonten en gebruiken van de Fransen, ook weer leuk en interessant.
Nogmaals willen we iedereen bedanken voor de leuke en bemoedigende reacties. Als je dat leest onderweg dan weet je dat er in gedachten vele mensen met je meelopen!
De foto's staan inmiddels op de site met de beschrijving erbij. Mocht je nog meer willen weten of zien dan weet je ons te vinden. Tot een volgende pelgrimage, groetjes van Piet en Antje
Je besluit om een stuk over de weg te lopen maar er rijden best wel wat auto's. Zullen we dan maar langs de rivier lopen, is wel zo rustig. Ja leuk maar na een half uur lopen, was het wel erg rustig. Geen weg meer te bekennen en rechts de rivier en links een hoge berg! Toch maar gewoon doorlopen want het pad bleef ook doorgaan, we zullen toch wel ergens uitkomen. Bij een brug over de rivier hadden we een herkenningspunt voor op de kaart en konden we bepalen waar we waren. Ver van waar we hadden moeten lopen maar toch nog in de goede richting. Als we nu een pad omhoog zouden volgen, moesten we toch wel op de route uitkomen. Boven gekomen was er geen route te bekennen maar Piet had er vertrouwen in en wilde het pad volgen om op de route uit te komen. Maar na een half uur lopen, gingen we voor mijn gevoel te veel de verkeerde richting in. God weet waar je uitkomt als je maar doorloopt! Maar omdat het zo'n groot, breed pad was, moest het toch wel ergens uitkomen en dan zouden we ons wel weer orienteren op de kaart. Ik kan je niet vertellen hoe groot mijn opluchting was toen we uiteindelijk de wit-rode markering ineens op een pad zagen waar we op uitkwamen!
Dan nog even iets heel wonderlijks. De koeien in Frankrijk zijn echte fans van wandelaars. Als je aan komt lopen dan kijken ze allemaal op en ze kijken je helemaal na. Er zijn zelfs koeien die luid loeien als ze je zien en zelfs in de wei tot het hek met je meelopen!
Voor sommigen was het niet helemaal duidelijk welke route we aan het lopen waren. Het is geen officiële pelgrimsroute maar de weg door de Morvan en het Centraal massief van Vezelay naar Le Puy en Velay wordt door veel Nederlanders gebruikt op hun pelgrimstocht. We hebben over de GR 13 en de GR 3 gelopen waarvan geen boekje is maar die wel met wit-rood gemarkeerd is. Verder hadden we fietskaarten bij waar de GR's op aangegeven zijn om te zien waar we moesten lopen. Het lijkt dan misschien wel handig om naar een plaats als Thaize te gaan maar dat was toch nog 5 tot 6 dagen wandelen van ons verwijderd. Op de kaart en met de auto is dat een peuleschil maar voor een wandelaar duurt het een stuk langer. Als we wel "eens" verkeerd liepen waren we zo 1,5 tot 2 uur extra kwijt om weer op de route te komen.
Omdat de route niet een echte pelgrimsroute is, zijn er weinig slaapplekken voor pelgrims. Dat betekent slapen bij mensen thuis en in hotels en dat maakte het wel wat duurder. Maar bij mensen thuis slapen, geeft wel een beeld van de gewoonten en gebruiken van de Fransen, ook weer leuk en interessant.
Nogmaals willen we iedereen bedanken voor de leuke en bemoedigende reacties. Als je dat leest onderweg dan weet je dat er in gedachten vele mensen met je meelopen!
De foto's staan inmiddels op de site met de beschrijving erbij. Mocht je nog meer willen weten of zien dan weet je ons te vinden. Tot een volgende pelgrimage, groetjes van Piet en Antje
-
30 September 2008 - 07:46
Corrie:
Beste Antje en Piet. We hebben weer volop meegelezen deze keer. Voor jullie was het weer een onvergetelijke belevenis en die neemt niemand jullie af. Veel plezier met het nagenieten en alvast succes voor de volgende tocht!! -
30 September 2008 - 13:32
Francien Dortmans:
Hallo Piet en Antje.
Prachtige foto´s ,ik heb ze gisteren avond allemaal bekeken,ook weer hele mooie verslagen van jullie wandeling,bedankt hier voor. Groetjes Francien. -
01 Oktober 2008 - 21:42
Mari En Antoinette:
Hallo Piet en Antje.
Jullie hebben er weer een héél bijzondere wandeltocht opzitten, en een mooi verhaal gemaakt met leuke foto's. Het was weer genieten om jullie te volgen. Sterkte bij het wennen aan de dagelijkse beslommeringen. groetjes Mari en Antoinette. -
11 December 2008 - 09:57
Herman Kusters:
Hoi Antje en Piet,
Ik heb jullie verslag gelezen. Ik houd ook wel van een "losse" vakantie. Als ik echter jullie verslag lees en de fotos zie houd ik het bij een beetje minder los. Ik ken het gebied waar jullie zijn gewandeld maar chapeau voor jullie inspanningen.
De leuke dingen herken ik wel maar de wandelpaden zijn toch niet overal zoals ik ze heb gelopen....en het overnachten ook niet. Het lijkt mij echter een geweldige uitdaging om zo'n avontuur aan te gaan.Maar niet voor mij.
Retour á natur.
GEWELDIG!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
