Zwaar? ............ heel zwaar!!
Door: Piet en Antje
Blijf op de hoogte en volg Piet en Antje
14 Juni 2011 | Spanje, Zumaia
Eindelijk internet. En de tijd om te typen wat nog belangrijker is. Een korte terugblik op de laatste dagen.
De reis is voorspoedig verlopen. Helmie heeft ons keurig op tijd afgeleverd bij vliegveld Rotterdam. We konden de rugzak meteen al afgeven en hadden toen de tijd om een kop koffie te drinken. Vanaf kwart voor een begon het inchecken en om kwart over een vertrok het vliegtuig. Het landde keurig op tijd om 10 voor 3 in Biarritz. Daar moesten we even wachten op de rugzakken en toen zijn we een stempel gaan halen bij de infobalie. Die mevrouw vertelde ons dat we met de bus naar het station konden gaan, hij kwam al na 10 minuten. Op het station kochten we kaartjes voor de TGV die ons in 21 minuten om kwart voor 6 in Hendaye afleverde.
Van daaruit was het nog 3 kilometer lopen naar Irún, de gele pijlen waren al vanaf het station geplaatst dus gemakkelijk te volgen.
Ik sla de tekst af en toe op zodat ik niet opnieuw hoef te beginnen als het internet uitvalt! Blijf dus kijken!!
In de binnenstad van Irún waren ze aan het verbouwen en missen we een pijl. We komen veel te ver uit en weten niet echt waar we zitten. Ik trek dus de stoute schoenen aan en vraag aan een Spanjaard die bij een café zit of hij weet waar de albergue is. Hij begrijpt me in ieder geval en roept de kroegbaas erbij om het aan ons uit te leggen. De Spanjaard biedt ons onze eerste café con leche aan en we voelen ons meteen weer thuis op de camino! De kroegbaas tekent op een papier hoe we moeten lopen en praat nog even met ons (via mij). Het valt niet tegen wat je met een paar woorden Spaans en handbewegingen duidelijk kunt maken.
We lopen terug en vinden de straat waar de albergue zich bevindt. Het is er al behoorlijk druk maar we hebben allebei nog een bed. De kamers zijn klein en er staan 3 stapelbedden in. Je kunt nauwelijks tussen de bedden door om je rugzak ergens neer te zetten. Maar we hebben een plekje en daar gaat het om!
We gaan ´s avonds nog in de stad eten en terug in de albergue kletsen we nog met een aantal pelgrims.
Op eerste Pinksterdag lopen we van Irún naar Pasaia-Donibane. We gaan eerst naar de bakker om brood te halen en kunnen daar ook ontbijten. Onze trouwe lezers weten dat je dan koffie en een croissantje hebt!
De route is goed gemarkeerd en omdat we vandaag ongeveer 16 km lopen, gaan we over Hondarribia. Een mooi oud stadje waar nog een kasteel van Karel V staat wat nu als hotel in gebruik is. We kopen er een stuk kaas voor bij het brood en drinken er een chocolademelk. Dat is net een gesmolten chocoladereep, we waren daarna dus heel vrolijk. Terug naar het begin van het dorpje om omhoog te klimmen naar Guadaloup. Het is echt een hele flinke klim en dat is behoorlijk zwaar als je net begonnen bent. Maat we komen er en boven hebben we een prachtig uitzicht op Hondarribia. We gaan weer verder en blijven een beetje langs de bergwand lopen dus gelukkig niet veel klimmen. Het weer is goed maar aan de bergwand lijkt gaan eind te komen. Eindelijk moeten we van de bergwand weg en dan begint een lange weg steil naar beneden naar onze slaapplek. Het is echt heel erg steil en ik sta gewoon te trillen op mijn benen als we bij de afslag naar de albergue zijn. We slapen in een mooie verbouwde kerk waar ze bedden hebben staan en waar in de kelder douches en toiletten gemaakt zijn. Heel erg mooi allemaal en schoon. Een aantal Spaanse dames die we in Irún zagen, zijn er ook. Het is een dorpje aan de zee met een haven en zo eten we ´s avonds een lekkere heilbot.
De volgende dag lopen we van Pasaia naar Orio. Om 6 uur staan we op en om kwart over 7 hebben we het bootje naar Pasaia-San Pedro. Daar nemen we het stuk door de oude binnenstad en moeten dan met een paar trappen omhoog het dorpje uit. Het klimmen is nog niet klaar want we gaan rechtsaf een autoloze weg op die maar niet ophoudt met klimmen. Eindelijk gaan we linksaf, het klimmen is gedaan en we zien voor het eerst de Atlantische Oceaan. Een prachtig gezicht! Verderop moeten we over een pad langs de bergwand waarbij we heel vaak de zee zien en prachtige uitzichten hebben. Het klimt ook behoorlijk en na een klimmende bocht naar links komen we op een weg uit. Klimmen klaar denken we. Nee hoor de weg klimt gewoon verder, behoorlijk zwaar maar........we worden beloond met een hele mooie plek. Een commune die in een prachtig huis leeft en aan voorbijgangers en bezoekers koffie schenkt, een ontbijt maakt en onderdak in een Mongolische tent die in de tuin staat. We zitten lekker buiten en genieten van koffie en toast met boter en marmelade. En een gezellig praatje met de bewoners. Daar ontmoeten we ook weer de 2 Duitse pelgrims Marion en Helga, zij hebben daar geslapen. Het hele gebeuren kostte ons wat we er zelf voor wilden geven. Als dank voor hun inzet voor pelgrims krijgen ze van Piet een klompje.
We lopen verder naar San Sebastian om bij de kathedraal een stempel te halen. We hebben geluk de Mis is bijna uit en we kunnen de pastoor opvangen in de sacristie. Dan naar het strand en verder klimmen en steil afdalen naar Orio. Een herberg die gerund wordt door iemand die zelf de camino liep. Het is er ontzettend druk, waar komen al die pelgrims vandaan? Ze schrijft ons in maar kan dan in de kamers geen 2 bedden vinden. Geluk voor ons: we krijgen een kamer voor 2 in het aangrenzende huis van haar zus. We kunnen daar eten en ontbijten en hebben een gezellige avond met allerlei nationaliteiten.
Vandaag hebben we van Orio naar Zumaia gelopen. Om half 8 ontbijt en dan naar de bakker in het dorp. Het is meteen al erg zonnig en dat voel je goed. Eerst over een pad onder de bomen langs de bergwand. Daarna klimmen en dan via een mooi pad hoog langs de kust met een prachtig gezicht op Zarautz.Vervolgens via een trap van ongeveer 400 treden naar beneden. Je komt uit bij het strand en loopt over een pad naar de boulevard. Daar eerst een bakje koffie en dan eten we ons croissantje op. We besluiten over de berg naar Getaria te gaan. Wat een klim over de oude Romeinse weg, maar het stadje is erg mooi. Even een koude cola en de weg gaat verder: het is intussen 27 graden geworden. Eerst weer klimmen en dan afdalen over de weg en een grindpad naar Zarautz. Daar lopen we naar de albergue Villa Luz die ons werd aanbevolen. We krijgen wel schone lakens en een sloop maar de herberg zelf ziet er nogal gedateerd uit. Gelukkig is het altijd maar voor een nacht! We proberen nog foto´s te plaatsen en hopen binnenkort weer internet te vinden.
Bedankt voor alle lieve berichten, groetjes van Piet en Antje
De reis is voorspoedig verlopen. Helmie heeft ons keurig op tijd afgeleverd bij vliegveld Rotterdam. We konden de rugzak meteen al afgeven en hadden toen de tijd om een kop koffie te drinken. Vanaf kwart voor een begon het inchecken en om kwart over een vertrok het vliegtuig. Het landde keurig op tijd om 10 voor 3 in Biarritz. Daar moesten we even wachten op de rugzakken en toen zijn we een stempel gaan halen bij de infobalie. Die mevrouw vertelde ons dat we met de bus naar het station konden gaan, hij kwam al na 10 minuten. Op het station kochten we kaartjes voor de TGV die ons in 21 minuten om kwart voor 6 in Hendaye afleverde.
Van daaruit was het nog 3 kilometer lopen naar Irún, de gele pijlen waren al vanaf het station geplaatst dus gemakkelijk te volgen.
Ik sla de tekst af en toe op zodat ik niet opnieuw hoef te beginnen als het internet uitvalt! Blijf dus kijken!!
In de binnenstad van Irún waren ze aan het verbouwen en missen we een pijl. We komen veel te ver uit en weten niet echt waar we zitten. Ik trek dus de stoute schoenen aan en vraag aan een Spanjaard die bij een café zit of hij weet waar de albergue is. Hij begrijpt me in ieder geval en roept de kroegbaas erbij om het aan ons uit te leggen. De Spanjaard biedt ons onze eerste café con leche aan en we voelen ons meteen weer thuis op de camino! De kroegbaas tekent op een papier hoe we moeten lopen en praat nog even met ons (via mij). Het valt niet tegen wat je met een paar woorden Spaans en handbewegingen duidelijk kunt maken.
We lopen terug en vinden de straat waar de albergue zich bevindt. Het is er al behoorlijk druk maar we hebben allebei nog een bed. De kamers zijn klein en er staan 3 stapelbedden in. Je kunt nauwelijks tussen de bedden door om je rugzak ergens neer te zetten. Maar we hebben een plekje en daar gaat het om!
We gaan ´s avonds nog in de stad eten en terug in de albergue kletsen we nog met een aantal pelgrims.
Op eerste Pinksterdag lopen we van Irún naar Pasaia-Donibane. We gaan eerst naar de bakker om brood te halen en kunnen daar ook ontbijten. Onze trouwe lezers weten dat je dan koffie en een croissantje hebt!
De route is goed gemarkeerd en omdat we vandaag ongeveer 16 km lopen, gaan we over Hondarribia. Een mooi oud stadje waar nog een kasteel van Karel V staat wat nu als hotel in gebruik is. We kopen er een stuk kaas voor bij het brood en drinken er een chocolademelk. Dat is net een gesmolten chocoladereep, we waren daarna dus heel vrolijk. Terug naar het begin van het dorpje om omhoog te klimmen naar Guadaloup. Het is echt een hele flinke klim en dat is behoorlijk zwaar als je net begonnen bent. Maat we komen er en boven hebben we een prachtig uitzicht op Hondarribia. We gaan weer verder en blijven een beetje langs de bergwand lopen dus gelukkig niet veel klimmen. Het weer is goed maar aan de bergwand lijkt gaan eind te komen. Eindelijk moeten we van de bergwand weg en dan begint een lange weg steil naar beneden naar onze slaapplek. Het is echt heel erg steil en ik sta gewoon te trillen op mijn benen als we bij de afslag naar de albergue zijn. We slapen in een mooie verbouwde kerk waar ze bedden hebben staan en waar in de kelder douches en toiletten gemaakt zijn. Heel erg mooi allemaal en schoon. Een aantal Spaanse dames die we in Irún zagen, zijn er ook. Het is een dorpje aan de zee met een haven en zo eten we ´s avonds een lekkere heilbot.
De volgende dag lopen we van Pasaia naar Orio. Om 6 uur staan we op en om kwart over 7 hebben we het bootje naar Pasaia-San Pedro. Daar nemen we het stuk door de oude binnenstad en moeten dan met een paar trappen omhoog het dorpje uit. Het klimmen is nog niet klaar want we gaan rechtsaf een autoloze weg op die maar niet ophoudt met klimmen. Eindelijk gaan we linksaf, het klimmen is gedaan en we zien voor het eerst de Atlantische Oceaan. Een prachtig gezicht! Verderop moeten we over een pad langs de bergwand waarbij we heel vaak de zee zien en prachtige uitzichten hebben. Het klimt ook behoorlijk en na een klimmende bocht naar links komen we op een weg uit. Klimmen klaar denken we. Nee hoor de weg klimt gewoon verder, behoorlijk zwaar maar........we worden beloond met een hele mooie plek. Een commune die in een prachtig huis leeft en aan voorbijgangers en bezoekers koffie schenkt, een ontbijt maakt en onderdak in een Mongolische tent die in de tuin staat. We zitten lekker buiten en genieten van koffie en toast met boter en marmelade. En een gezellig praatje met de bewoners. Daar ontmoeten we ook weer de 2 Duitse pelgrims Marion en Helga, zij hebben daar geslapen. Het hele gebeuren kostte ons wat we er zelf voor wilden geven. Als dank voor hun inzet voor pelgrims krijgen ze van Piet een klompje.
We lopen verder naar San Sebastian om bij de kathedraal een stempel te halen. We hebben geluk de Mis is bijna uit en we kunnen de pastoor opvangen in de sacristie. Dan naar het strand en verder klimmen en steil afdalen naar Orio. Een herberg die gerund wordt door iemand die zelf de camino liep. Het is er ontzettend druk, waar komen al die pelgrims vandaan? Ze schrijft ons in maar kan dan in de kamers geen 2 bedden vinden. Geluk voor ons: we krijgen een kamer voor 2 in het aangrenzende huis van haar zus. We kunnen daar eten en ontbijten en hebben een gezellige avond met allerlei nationaliteiten.
Vandaag hebben we van Orio naar Zumaia gelopen. Om half 8 ontbijt en dan naar de bakker in het dorp. Het is meteen al erg zonnig en dat voel je goed. Eerst over een pad onder de bomen langs de bergwand. Daarna klimmen en dan via een mooi pad hoog langs de kust met een prachtig gezicht op Zarautz.Vervolgens via een trap van ongeveer 400 treden naar beneden. Je komt uit bij het strand en loopt over een pad naar de boulevard. Daar eerst een bakje koffie en dan eten we ons croissantje op. We besluiten over de berg naar Getaria te gaan. Wat een klim over de oude Romeinse weg, maar het stadje is erg mooi. Even een koude cola en de weg gaat verder: het is intussen 27 graden geworden. Eerst weer klimmen en dan afdalen over de weg en een grindpad naar Zarautz. Daar lopen we naar de albergue Villa Luz die ons werd aanbevolen. We krijgen wel schone lakens en een sloop maar de herberg zelf ziet er nogal gedateerd uit. Gelukkig is het altijd maar voor een nacht! We proberen nog foto´s te plaatsen en hopen binnenkort weer internet te vinden.
Bedankt voor alle lieve berichten, groetjes van Piet en Antje
-
14 Juni 2011 - 16:55
Kim:
Hey kanjers !!
Wat leuk om jullie toch zo te volgen !! Doe jullie best !!
Hier gaat ook alles goed, we hebben fantastisch weer en het was leuk om iedereen weer te zien !!
We contacten !!
Liefs en een dikke kus voor jullie vanuit het heerlijke Kreta !! -
14 Juni 2011 - 17:04
Miriam:
Hoi Piet en Antje,
Leuk om zo het eerste verhaal alweer te lezen. Je zult natuurlijk weer in een ritme moeten komen en dat valt best tegen als het al meteen zo warm is en je zoveel moet klimmen natuurlijk. Fijn dat het lukt met je spaans, dan is je les toch niet voor niets geweest haha.
groetjes Miriam en Ronnie -
14 Juni 2011 - 17:32
Anne-Marie Vd Heijde:
Pffff .... wij worden hier al moe bij de gedachte alleen al.
Laat staan dat je het dus echt moet uitvoeren zoals jullie nu doen.
Diep respect. Jullie mogen trots zijn op jezelf. Het goede gevoel na een dag hard werken (jezelf toch maar weer overwonnen) geeft je ook weer de kracht om door te gaan.
We blijven jullie volgen. -
14 Juni 2011 - 18:21
Margareth En Nol:
Hallo wandelaars. We worden al moe als we het verslag lezen. We hopen voor jullie dat dat niet de hele weg langs de kust zo is. Maar van de andere kant hebben jullie al zoveel kilometers in de benen dat ook dit wel weer zal lukken. Het is niet alleen veel lopen maar ook flink typen met die grote verslagen van jullie. Voor ons volgers is dat wel leuk. Krijgen bijna het gevoel dat we aan het meelopen zijn. Nog veel wandelplezier. Wij gaan zo kaarten met John en Marion. Laten de de computer nog even aan staan zodat ook zij jullie verlsag "even" kunnen lezen. -
14 Juni 2011 - 18:44
Anneke:
Wat geweldig dat jullie weer lopen. Deze tocht blijft klimmen en dalen - ik heb er al een stuk van gelopen en hoop nog eens de kans te krijgen de rest ook te doen.
Ik geniet van jullie verhalen!
Buen Camino! -
14 Juni 2011 - 18:52
Mark, Giséla, Mi, NN:
Hallo Antje en Piet,
Al weer hardwerkend aan de wandel, wat fijn dat jullie zo'n mooi weer hebben, een hele fijne reis,
met liefs van Mark, Giséla, Micheye en Nevah Nine -
14 Juni 2011 - 19:07
Ans En Rinus:
Hallo toppers,
Kunnen ons enigszins voorstellen hoe zwaar het is. Petje af voor jullie. Kei goed. Weer met plezier het verslag gelezen. Kijken uit naar het volgende. Sterkte voor de volgende klimpartijen. Groetjes Ans en Rinus -
14 Juni 2011 - 19:38
Gilia Vd Boogaart:
Piet en Antje heel mooi verhaal.
Ik heb erg zitten genieten en werd jaloers zo mooi vond ik.
Een dikke kus.
Gilia -
14 Juni 2011 - 20:36
Mari En Antoinette:
Hoi Piet en Antje
Met veel plezier hebben wij weer jullie mooie verhaal gelezen. Al dat klimmen geeft natuurlijk vele mooie vergezichten, maar wij kunnen ons voorstellen dat het ook verschrikkelijk zwaar is. Zo te lezen hebben jullie het weer geweldig samen. Geniet maar lekker door en veel sterkte.
Groetjes Mari en Antoinette
-
14 Juni 2011 - 21:10
Je Zus Marij:
he he wat een avontuur al weer,maar jullie kunnen het, met veel plezier kijken we weer uit naar het volgende verhaal
het is heel wat,we zijn trots op jullie ,
buen camino .
een dikke kus je zus. -
14 Juni 2011 - 22:12
Corrie En Hans:
Dag Antje en Piet,
Het lezen van jullie reisverslag voelt alweer meteen heel vertrouwd.
Wij wensen jullie een goeie camino en volgen jullie op de voet.
Groeten uit Veghel. -
15 Juni 2011 - 12:31
Karin, Koen En Rob:
Mooie verhalen, indrukwekkende reis. Genieten maar !
Liefs, RKK -
15 Juni 2011 - 14:14
Marja Koldenhof:
Lieve Piet en Antje, vreemd lijkt me om van de een op de andere dag in een andere wereld terecht te komen.....
Fijn dat het jullie goed gaat! Zo te lezen pakken jullie meteen "de draad" weer op.
Een goede tijd toegewenst! Ontvang liefs en de hartelijke groeten van Marja. -
15 Juni 2011 - 15:23
Conny:
Ha doorzetters!!
De eerste tientallen kilometers weer in de benen en al weer gewend aan het bivakkeren tussen andere pelgrims!! Geniet ervan allebei!!
Ik ben ondertussen geslaagd en geniet nu even van het niet-studeren of verslagen maken!! Ik moet gewoon werken maar het voelt alsof ik vakantie heb!! Ik heb nu alle tijd om jullie avontuur te lezen en te volgen!! Veel succes en hou je haaks!! -
15 Juni 2011 - 15:49
Ans En Harrie Heijma:
Wat een uitdaging we lezen met genoegen julli reis verslag en wensen julli nog een mooie reis en weer gezond terug .Tot weder horen op papier. -
05 September 2016 - 01:27
Piet Paaltjes:
Veel te zwaar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
