Arenden op de top Guinarthe-Parenties - Ostabat
Door: Piet en Antje
Blijf op de hoogte en volg Piet en Antje
11 April 2009 | Frankrijk, Parijs
De laatste dagen hebben we 's morgens en 's avonds contact, de telefoonrekening zal zo wel flink oplopen! In de ochtend vertelt Piet dan vaak wat hij nog op het slaapadres gedaan heeft of gegeten heeft. Gisteren begon hij met Franse soep met aardappels en koolbladeren, toen een soort quiche met vlees en champignons, dan gebakken aardappelen met sla, even tussen door wat stokbrood met kaas en als toetje Franse appelcake met honing en daarbij aardbeien en slagroom. Dat is toch niet gek als pelgrimsmenu wel? Verder had de gastvrouw Piet nog een lunch, appel en drinken meegegeven. Ze was ook erg te spreken over de mooie versieringen aan zijn staf en omdat hij nog een tientje van de rozenkrans van Santiago bij had, heeft hij die aan haar gegeven. Ze was er erg door ontroerd en vond het een prachtig geschenk!
Piet heeft 's ochtends gepauzeerd bij hetzelfde kerkje in Sussaute als in 2006. Daar zat hij in ieder geval beschut tegen de regen, want die viel er weer genoeg. In de bossen is het dan continu tegen de stroom omhoog lopen omdat al het water de bergen af stroomt. De beekjes zijn bruin van het zand wat er zo meekomt en niet helder genoeg om iets te zien zwemmen. Ineens hoorde hij een grote plons en vond dat geluid niet bij een kikker passen of anders minstens een reuzekikker. Eerst zag hij niets maar toen zwom er een grote beverrat in de rivier. Die haalde allerlei capriolen uit en Piet kon net een foto maken voordat het beest hem zag en er vandoor ging. De beverrat heeft tanden zo groot als een konijn. Verder staan er al veel bloemen en orchideeën in bloei en dat is ondanks de regen mooi om te zien.
Om 12.30 uur was Piet in Saint Palais alwaar hij een lekkere warme chocolademelk heeft gedronken en een broodje heeft gegeten. De Franse pelgrims kwamen daar ook aan toen Piet er was maar zij liepen meteen door. Dus is hij heel alleen het stadje uitgelopen om eerst over het asfalt omhoog te gaan, dan naar beneden en vervolgens het pad naar Chapelle de Soyarce te nemen (zie foto). Het was toen gelukkig droog maar het is toch een flinke klim en hij had hem behoorlijk nat toen hij boven kwam. Er waaide een erg koude wind maar hij bleef toch buiten kijken naar 12 arenden die boven het kapelletje cirkelden. Dat is echt een heel machtig gezicht, die beesten zijn van veraf al groot dus ............
Verder was er helemaal niemand en heeft hij in het kapelletje een appel gegeten en iets in het boek geschreven.
Daarna moest hij weer naar beneden lopen maar had door de bewolking en de mist allleen maar zicht op een paar besneeuwde toppen. Jammer want in 2006 was het onbewolkt en zag je de grootsheid van de Pyreneeën; maar je kan niet elke keer geluk hebben! In Ostabat kom je aan bij een zuil waar je kunt kiezen tussen de pelgrimsweg (stenen en modder) of over de weg. Och denkt Piet ik kies de pelgrimsweg. Nou dat heeft hij geweten: hij moest tot aan zijn enkels door het water. En alsof dat nog niet genoeg was, kwam er meteen bij de eerste refugio een grote hond op hem af die gelukkig na wat dreiging met de staf het hazepad koos.
Op het plein in Ostabat heeft hij in een winkeltje/bar een cola en een appelflap genuttigd, dat had hij wel verdiend vond hij. Hij heeft daar ook de Franse pelgrims nog ontmoet die in het pension aan het plein bleven slapen. Piet liep nog door naar de Bask en nu heeft hij een bed op een kamer van 4 dus dat valt best mee. Er is ook een Vlaming genaamd Frank aanwezig en er zijn nog 4 andere pelgrims waaronder in ieder geval 3 vrouwen. Die heeft hij nog niet gezien dus dat horen we morgen weer!
Piet heeft 's ochtends gepauzeerd bij hetzelfde kerkje in Sussaute als in 2006. Daar zat hij in ieder geval beschut tegen de regen, want die viel er weer genoeg. In de bossen is het dan continu tegen de stroom omhoog lopen omdat al het water de bergen af stroomt. De beekjes zijn bruin van het zand wat er zo meekomt en niet helder genoeg om iets te zien zwemmen. Ineens hoorde hij een grote plons en vond dat geluid niet bij een kikker passen of anders minstens een reuzekikker. Eerst zag hij niets maar toen zwom er een grote beverrat in de rivier. Die haalde allerlei capriolen uit en Piet kon net een foto maken voordat het beest hem zag en er vandoor ging. De beverrat heeft tanden zo groot als een konijn. Verder staan er al veel bloemen en orchideeën in bloei en dat is ondanks de regen mooi om te zien.
Om 12.30 uur was Piet in Saint Palais alwaar hij een lekkere warme chocolademelk heeft gedronken en een broodje heeft gegeten. De Franse pelgrims kwamen daar ook aan toen Piet er was maar zij liepen meteen door. Dus is hij heel alleen het stadje uitgelopen om eerst over het asfalt omhoog te gaan, dan naar beneden en vervolgens het pad naar Chapelle de Soyarce te nemen (zie foto). Het was toen gelukkig droog maar het is toch een flinke klim en hij had hem behoorlijk nat toen hij boven kwam. Er waaide een erg koude wind maar hij bleef toch buiten kijken naar 12 arenden die boven het kapelletje cirkelden. Dat is echt een heel machtig gezicht, die beesten zijn van veraf al groot dus ............
Verder was er helemaal niemand en heeft hij in het kapelletje een appel gegeten en iets in het boek geschreven.
Daarna moest hij weer naar beneden lopen maar had door de bewolking en de mist allleen maar zicht op een paar besneeuwde toppen. Jammer want in 2006 was het onbewolkt en zag je de grootsheid van de Pyreneeën; maar je kan niet elke keer geluk hebben! In Ostabat kom je aan bij een zuil waar je kunt kiezen tussen de pelgrimsweg (stenen en modder) of over de weg. Och denkt Piet ik kies de pelgrimsweg. Nou dat heeft hij geweten: hij moest tot aan zijn enkels door het water. En alsof dat nog niet genoeg was, kwam er meteen bij de eerste refugio een grote hond op hem af die gelukkig na wat dreiging met de staf het hazepad koos.
Op het plein in Ostabat heeft hij in een winkeltje/bar een cola en een appelflap genuttigd, dat had hij wel verdiend vond hij. Hij heeft daar ook de Franse pelgrims nog ontmoet die in het pension aan het plein bleven slapen. Piet liep nog door naar de Bask en nu heeft hij een bed op een kamer van 4 dus dat valt best mee. Er is ook een Vlaming genaamd Frank aanwezig en er zijn nog 4 andere pelgrims waaronder in ieder geval 3 vrouwen. Die heeft hij nog niet gezien dus dat horen we morgen weer!
-
11 April 2009 - 18:13
Kim :
:) heerlijk die verhalen!
nu elke avond een feestje om te lezen voor mij! -
11 April 2009 - 18:42
Greta En Luc:
Hoi Piet, en ook Antje,
voor jou Piet een prachtige tocht, ja we volgen iedere dag. en wie kan het mooier verwoorden dan Antje, die ondanks de afstand toch een beetje meeloopt in gedachten, en zich waarschijnlijk meer dan ooit verbonden voelt met Piet. Pasen met de Pyrineën in zicht; hopelijk is het weer helder. succes !!
Greta en Luc -
11 April 2009 - 22:11
Marij:
hoi piet,
wat heb je toch weer veel gezien en mee gemaakt ,we genieten van de verhalen het is net of antje er bij is. maar ik besef wel dat je het alleen doet en bent gelukkig kom je verschillende pelgrims tegen ,verder wens ik je veel succes je zus. -
12 April 2009 - 13:33
Joep En Rijnea:
hoi piet en antje
nog maar zo kort op pad en alweer zoveel gezien
en ook dan nog een tentenbedrijf hoe kan het.
veel succes met je tocht en we blijven je volgen het is indrukwekkend wat je doet.
-
14 April 2009 - 06:44
Merel:
hallo Piet,
volgens mij is het een hele mooie tocht, al die mooie foto's en verhalen.
ik wens je nog veel plezier en ook veel succes met de tocht.
en ik zal je volgen.
veel groetjes Merel !!! -
14 April 2009 - 07:51
Jannie:
Wat machtig piet zo'n prachtige arens te zien,die beverrat is dan wat enger wat mij betreft.
Ik hoop voor je op wat beter weer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
