Einde Meseta Villar de Mazarife - Astorga

Hallo allemaal,

Nu Antje aan het feesten is bij Kim kan ik julle alvast vertellen dat ik vandaag naar Astorga ben gelopen.
Dat is zo'n 20 km verder dan wat ik van plan was; het was mooi weer en ik zocht de was niet te doen hahahaha. De rest van de dag schrijft Antje nog wel want mijn tijd is om van deze computer.
Bedankt voor alle leuke reacties van jullie!!!!!
mvg.....piet

Zoals jullie inmiddels wel begrijpen is Kim vandaag jarig en ben ik wat later met het verslag. Piet heeft hier alvast een voorschot opgenomen. Gisteren heeft Piet gezellig met de andere pelgrims gegeten. Het valt hem wel op dat er, in tegenstelling tot 2006, vaak friet bij het vlees wordt geserveerd. Zouden de Spanjaarden deze vorm van aardappelen ontdekt hebben? Verder heeft hij een keertje ijs als toetje genomen want elke dag flan met slagroom wordt ook saai!
Nadat hij ontbeten had, is Piet om half 8 aangelopen. Bij het ontbijt had hij voor zichzelf chocolademelkpoeder gekocht, is toch een keer wat anders dan koffie. Maar hij moest het bereiden met water omdat er geen melk was. Hij vertelde dat het niet zo heel lekker was. Volgens mij komt dat omdat het niet voor niets chocoladeMELK heet!!
Hij heeft een tijdje geleden een Jan uit Brabant ontmoet en die moet tante zeggen tegen Zuster Macaria in het klooster van de Zr. Franciscanessen in Veghel. Ik was vanmorgen in de kapel van het klooster en heb met deze zuster gesproken. Zij kende Jan inderdaad en zei dat hij een fervent fietser is en dus vrijwel zeker op de fiets naar Santiago onderweg is. Ook stuurt Piet regelmatig kaarten naar het klooster van de zusters. Die lagen vanmorgen op het plateau bij de kerkboeken dus ik had mooi de gelegenheid ze te bekijken. En wat schetst mijn verbazing: op elke kaart staat een heel verhaal van zijn belevenissen onderweg. En hij laat mij de site bij houden onder het mom van : "Ik kan niet schrijven!"
In Villavante heeft Piet samen met 2 Duitse pelgrims die hij de laatste dagen regelmatig heeft gezien koffie gedronken. Ze hebben gezellig zitten kletsen en zij vonden ook dat Wim en Theo erg snel lopen. Maar ja, iedereen heeft toch zijn eigen tempo! Na de koffie kreeg Piet last van een teen en zag dat hij een nagel in de teen aan het lopen was. Nagel afgeknipt en wat jodium erop en weer aanlopen. Maar dat was niet voldoende want het bleef pijn doen. Dus weer stoppen en een pleister op de zere teen, dat hielp gelukkig. Om half 12 arriveerde hij in Hospital de Órbigo en daar zou hij eigenlijk stoppen. Maar zoals jullie lazen had hij geen zin de was te doen en heeft in dat plaatsje aleen maar een cola gedronken. Net buiten dit dorp kun je kiezen om langs de weg te lopen of over de dorpen. Piet koos uiteraard voor het laatste maar moest toch een stukje langs de weg waarna je dan afslaat naar het dorpje Santibáñez de Valdeiglesias. Omdat hij niet zo'n honger had, heeft hij een zakje chips gekocht om toch wat zout binnen te krijgen. Dan loop je over een glooiende hoogvlakte vanwaar je Astorga al kunt zien liggen. Er lagen wel veel ongelijke keien op het pad; lastig lopen. Eerst passeer je dan San Justo de la Vega waar een cola heerlijk smaakte omdat het lekker warm was. Je loopt even later over een oude Romeinse brug de eerste straat van Astorga binnen. Piet vond een plekje in een albergue vlakbij de kathedraal. Hij wil daar nog een stempel gaan halen en proberen de foto's op cd te zetten. Die komen eind van de week hier aan en dan hebben we weer "beeld" van de camino van Piet. Bij Astorga is de Meseta ten einde en krijg je weer meer bergachtig terrein. Over een paar dagen loopt hij Galicië binnen; een erg mooi gebied.