Treinstaking in Frankrijk
Door: Piet en Antje
Blijf op de hoogte en volg Piet en Antje
16 Juni 2014 | Frankrijk, Figeac
Okay daar zijn we weer!
Op donderdag 12 juni lopen we maar 9 kilometer naar Conques. De GR zorgt er wel voor dat je niet veel over asfalt loopt. De paden gaan meestal over zand of keien/rotsen door de velden en bossen. Om Conques binnen te komen, krijg je een steile afdaling. Zo gaan de geruchten in ieder geval die door pelgrims verteld worden. Nou het viel echter reuze mee. We hebben in het begin wel ergere afdalinge gehad. En toen we dachten dat we op de helft waren, liepen we het stadje al binnen. Eerst naar de VVV voor een stempel en dan naar de kathedraal. Amper binnen worden we aangesproken door een meneer die vraagt of we Engels spreken. Een andere meneer begint te filmen, wij te praten over het pelgrimeren en voor we het beseffen, is het alweer voorbij. Zullen we nou op de Engelse of Franse tv komen?? Wij weten het niet...............
We slapen in de Abdij St. Foy en kijken verder rond. Het is ontzettend warm en dat zorgt ervoor dat we ' s avonds een flink onweer hebben met grote hagelstenen. Het valt echt met bakken uit de hemel. Alsof dat nog niet genoeg is, begint er als iedereen net lekker ligt, een luid alarm te joelen. Het is het brandalarm en iedereen moet uit bed en naar buiten. Wat een sensatie om met z'n allen in nachtkleding buiten te staan!
Gelukkig is het dan al wel droog. Het is loos alarm ........................
Vrijdag 13 juni is het gewoon weer lekker warm weer en gaan we eerst langs de bakker. Dan moeten we een flinke en steile klim maken van 250 meter. Een kapelletje, wat Piet de vorige dag tegen de berg aan de overkant zag staan, kunnen we dan in levende lijve aanschouwen. Dat was op de helft. Na 1,5 tot 2 uur hebben we het hoogste punt bereikt en genieten we onder een boom van pain aux raissins en water. Wat smaakt dat heerlijk na al dat klimmen en transpireren. Daarna blijft het klimmen en dalen en nergens is een bankje te bekennen. Dus eten we de lunch maar op op de brug over het riviertje. Druk is het toch niet, wij zijn zoals gewoonlijk ongeveer de laatsten. Rond half 3 zijn we op onze slaapplek en daar krijg ik bijna een hartverzakking. Dit is pelgrimeren in de middeleeuwen. Beneden kom je in een zeer rustieke ruimte. Een oude schuur met stenen op de grond waar een tafel en banken staan. Verder een koelkast en gasfornuis maar geen stromend water. Ik wil eerst zien waar we moeten slapen anders lopen we verder. Boven is het iets moderner en is de douche en toilet in ieder geval van deze tijd. Ook het bed is schoon dus blijven we. Als we thuis zijn, zullen we hiervan foto's plaatsen. Hopelijk geven die een goed beeld.
Zaterdag 14 juni begint met een vroeg ontbijt in de rustieke schuur. We krijgen een hele schaal koffie en zijn toch blij als we kunnen vertrekken. Eenvoud is prima maar het moet wel schoon zijn. Zeker daar waar eten klaar gemaakt wordt. De dag wordt weer gekenmerkt door klimmen en dalen, soms meer dan we zouden willen! We lopen de route door het dal over het asfalt en genieten daar wel van een prachtig uitzicht over het heuvellandschap. Dit was redelijk vlak maar geen koffie onderweg. Na een korte klim naar St. Roch is er eindelijk koffie. Maar wat nog mooier is: in het kerkje kunnen we een stempel in ons pelgrimspaspoort zetten van wel 4 vakjes groot. Genieten! Zo een hebben we nog nooit gescoord. Afdalen om de rivier De Lot over te steken en boodschappen te doen in Livinhac-le-Haut. Op een bankje eten we meteen onze lunch op, dat scheelt weer sjouwen. Vandaag slapen we bij iemand die een herberg heeft een eindje van de route. Hij haalt ons op en dan komen we bij de volgende verrassing terecht. Een oude ferme verbouwd tot herberg. Beneden een eetruimte en keuken en boven kamers met 2, 3 of 4 bedden. En prachtige badkamers, wij konden zelfs een regendouche gebruiken! Alles stond verder vol met brocante die Bernard (de eigenaar)elke zondag op alle brocante markten gaat kopen. Het eten werd gemaakt door een Hollandse hospitalero genaamd Duko. Het smaakte allemaal erg lekker.
Op zondag 15 juni worden we door Bernard weer teruggebracht naar de eindplek van gisteren: la Chapelle de Guirlande. Onze laatste wandeldag begint en hij is weer mooi zonnig. Na ongeveer 1,5 uur lopen, is er koffie. Met appeltaart uiteraard want het is vaderdag. Heerlijk gezeten in het gehucht Bord bij bewoners die pelgrims ontvangen. Erg mooie plek! In St. Felix heeft Bernard een bar donativo en daar drinken we een glas muntsiroop. Daarna moeten we een tijdje langs de asfaltweg lopen, dat is minder leuk. Gelukkig al gauw weer over een pad onder de bomen en even later zien we voor het eerst Figeac liggen. Dan duurt het nog een uur voor we er zijn. Eerst naar het station om een kaartje te kopen/ dinsdagavond om 23.49 uur vertrekken naar Parijs. Ppppfffff.... we hebben in de trein wel een stoel die wat achterover kan. Nu maar hopen dat we kunnen vertrekken omdat hier het treinpersoneel al 7 dagen staakt. Morgen maar even navragen.
Op donderdag 12 juni lopen we maar 9 kilometer naar Conques. De GR zorgt er wel voor dat je niet veel over asfalt loopt. De paden gaan meestal over zand of keien/rotsen door de velden en bossen. Om Conques binnen te komen, krijg je een steile afdaling. Zo gaan de geruchten in ieder geval die door pelgrims verteld worden. Nou het viel echter reuze mee. We hebben in het begin wel ergere afdalinge gehad. En toen we dachten dat we op de helft waren, liepen we het stadje al binnen. Eerst naar de VVV voor een stempel en dan naar de kathedraal. Amper binnen worden we aangesproken door een meneer die vraagt of we Engels spreken. Een andere meneer begint te filmen, wij te praten over het pelgrimeren en voor we het beseffen, is het alweer voorbij. Zullen we nou op de Engelse of Franse tv komen?? Wij weten het niet...............
We slapen in de Abdij St. Foy en kijken verder rond. Het is ontzettend warm en dat zorgt ervoor dat we ' s avonds een flink onweer hebben met grote hagelstenen. Het valt echt met bakken uit de hemel. Alsof dat nog niet genoeg is, begint er als iedereen net lekker ligt, een luid alarm te joelen. Het is het brandalarm en iedereen moet uit bed en naar buiten. Wat een sensatie om met z'n allen in nachtkleding buiten te staan!
Gelukkig is het dan al wel droog. Het is loos alarm ........................
Vrijdag 13 juni is het gewoon weer lekker warm weer en gaan we eerst langs de bakker. Dan moeten we een flinke en steile klim maken van 250 meter. Een kapelletje, wat Piet de vorige dag tegen de berg aan de overkant zag staan, kunnen we dan in levende lijve aanschouwen. Dat was op de helft. Na 1,5 tot 2 uur hebben we het hoogste punt bereikt en genieten we onder een boom van pain aux raissins en water. Wat smaakt dat heerlijk na al dat klimmen en transpireren. Daarna blijft het klimmen en dalen en nergens is een bankje te bekennen. Dus eten we de lunch maar op op de brug over het riviertje. Druk is het toch niet, wij zijn zoals gewoonlijk ongeveer de laatsten. Rond half 3 zijn we op onze slaapplek en daar krijg ik bijna een hartverzakking. Dit is pelgrimeren in de middeleeuwen. Beneden kom je in een zeer rustieke ruimte. Een oude schuur met stenen op de grond waar een tafel en banken staan. Verder een koelkast en gasfornuis maar geen stromend water. Ik wil eerst zien waar we moeten slapen anders lopen we verder. Boven is het iets moderner en is de douche en toilet in ieder geval van deze tijd. Ook het bed is schoon dus blijven we. Als we thuis zijn, zullen we hiervan foto's plaatsen. Hopelijk geven die een goed beeld.
Zaterdag 14 juni begint met een vroeg ontbijt in de rustieke schuur. We krijgen een hele schaal koffie en zijn toch blij als we kunnen vertrekken. Eenvoud is prima maar het moet wel schoon zijn. Zeker daar waar eten klaar gemaakt wordt. De dag wordt weer gekenmerkt door klimmen en dalen, soms meer dan we zouden willen! We lopen de route door het dal over het asfalt en genieten daar wel van een prachtig uitzicht over het heuvellandschap. Dit was redelijk vlak maar geen koffie onderweg. Na een korte klim naar St. Roch is er eindelijk koffie. Maar wat nog mooier is: in het kerkje kunnen we een stempel in ons pelgrimspaspoort zetten van wel 4 vakjes groot. Genieten! Zo een hebben we nog nooit gescoord. Afdalen om de rivier De Lot over te steken en boodschappen te doen in Livinhac-le-Haut. Op een bankje eten we meteen onze lunch op, dat scheelt weer sjouwen. Vandaag slapen we bij iemand die een herberg heeft een eindje van de route. Hij haalt ons op en dan komen we bij de volgende verrassing terecht. Een oude ferme verbouwd tot herberg. Beneden een eetruimte en keuken en boven kamers met 2, 3 of 4 bedden. En prachtige badkamers, wij konden zelfs een regendouche gebruiken! Alles stond verder vol met brocante die Bernard (de eigenaar)elke zondag op alle brocante markten gaat kopen. Het eten werd gemaakt door een Hollandse hospitalero genaamd Duko. Het smaakte allemaal erg lekker.
Op zondag 15 juni worden we door Bernard weer teruggebracht naar de eindplek van gisteren: la Chapelle de Guirlande. Onze laatste wandeldag begint en hij is weer mooi zonnig. Na ongeveer 1,5 uur lopen, is er koffie. Met appeltaart uiteraard want het is vaderdag. Heerlijk gezeten in het gehucht Bord bij bewoners die pelgrims ontvangen. Erg mooie plek! In St. Felix heeft Bernard een bar donativo en daar drinken we een glas muntsiroop. Daarna moeten we een tijdje langs de asfaltweg lopen, dat is minder leuk. Gelukkig al gauw weer over een pad onder de bomen en even later zien we voor het eerst Figeac liggen. Dan duurt het nog een uur voor we er zijn. Eerst naar het station om een kaartje te kopen/ dinsdagavond om 23.49 uur vertrekken naar Parijs. Ppppfffff.... we hebben in de trein wel een stoel die wat achterover kan. Nu maar hopen dat we kunnen vertrekken omdat hier het treinpersoneel al 7 dagen staakt. Morgen maar even navragen.
-
17 Juni 2014 - 10:38
Anneke:
Wat is het mooi om te lezen over jullie ervaringen. Telkens weer andere, telkens weer nieuwe. Een goede terugreis gewenst - hopelijk kan die vanavond beginnen, zonder treinstaking. Hartelijke groet. Anneke -
17 Juni 2014 - 19:23
Ans En Rinus:
Hallo Antje en Piet,
Wij hebben nu pas de verslagen gelezen. Hebben afgelopen week een weekje vakantie in Brabant gehad. Hopen dat jullie geen last hebben van de staking en een goede terugreis hebben.
Groetjes Ans en Rinus -
17 Juni 2014 - 21:11
Paula Prinssen:
Hai,Antje en Piet.
Wat leuk al deze ervaringen weer te lezen van jullie.
Hoop maar dat de treinstaking gauw voorbij is,dat je weer lekker naar huis kan.
Groetjes ome Huub en tante Paula -
21 Juni 2014 - 10:40
Herman Poppe:
Hey, Antje en Piet,
Groetjes van Herman, de belg . Le Puy is al een eeuwigheid geleden, ikzelf ben al een dikke week thuis.
En jullie ook blijkbaar ? Ik ben op donderdag 12/6 vlot thuisgeraakt, ondanks de toen ook treinstaking.
Mijn tocht is mooi geweest, de laatste dagen té warm. Ik ben tot Saint-Gilles-du-Gard geraakt.
Nu ben ik terug uitgerust, volgende tocht wat minder kilometers en minder hitte;
Hartelijke groetjes,
Herman -
28 Juni 2014 - 15:26
Engelberti:
Welkom thuis Piet en Antje,
Wel wat laat!
Wat hebben jullie genoten van deze voetreis en ...ik ook.
Hartelijk dank voor jullie interessant reisverslag.
Ondertussen al wat uitgerust!
Gauw tot ziens, Groetjes Engelberti
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
