Eindpunt bereikt

Nou lopen we wel heel erg achter met de reisverslagen. Zoals de titel al zegt, hebben we ons eindpunt bereikt. Dit is Figeac geworden omdat we van hieruit met de trein terug kunnen. En een andere reden is niet de knie van Piet maar een te dun wordende portemonnee!
Goed terug naar waar we gebleven waren, maandag 9 juni. We vertrekken dan vanuit het convent om half 8 en zien dat het dan al 23 graden is. Het is een hele warme dag, dus dat betekent regelmatig pauzeren langs de kant van de weg. Ja bankjes zijn dun gezaaid! Om de knie van Piet een beetje te sparen, zijn we een stuk over de weg gelopen. Daar heb je wel een wijdser uitzicht dan in de bossen en het klimmen en dalen is minder heftig! Als we de route weer oppikken, is het toch nog een klim en een afdaling om in Estaing te komen. De herberg is nog niet open maar we kunnen wel al de rugzak daar laten. Omdat het nog vroeg is, gaan we lekker eten bij een restaurantje: biefstuk met gebakken aardappeltjes. Het was heerlijk na al dat lopen. Blijken we 's avonds allemaal samen warm te eten in de herberg. We kregen brandnetelsoep dus we waren erg blij dat we zo lekker gegeten hadden. Het was wel heel gezellig samen.
Dinsdag 10 juni lopen we naar Massip waar we met vieren op een kamer liggen en een eigen badkamer hebben. Het is alweer erg zonnig bij vertrek en we lopen de GR 65. Heel veel pelgrims nemen hier de GR 6 omdat deze niet zoveel zou klimmen. Wij klimmen heel wat af en in deze hitte is dat afzien. Regelmatig een pauze en water drinken, is het enige wat helpt. Regen is nog erger! Op het einde gaat de route voornamelijk onder de bomen door, dat scheelt wel. We zijn om half 2 bij de gite en moeten wachten tot 2 uur voor deze open gaat. Lekker douchen, de was doorgt terwijl deze wordt opgehangen en we genieten van de ligstoelen in de tuin. We "plunderen " de koelkast met koude drankjes; een fijne plek.
Het eten was erg goed verzorgd. Eerst een goed gevulde salade, daarna een soort goedgevulde goulash met pasta en toen een geweldig toetje van appeltaart met een schaaltje fromage blanc met abrikozensaus. Je snapt dat we echt niet aan het afvallen zijn!
Op woensdag 11 juni vertrekken we als een van de laatsten. Wij zijn kampioen korte routes lopen! Voordeel is dat we veel pelgrims zien, nadeel is dat de overbrugde afstand versus de kosten niet in balans is. We hebben ook alle tijd om op de route rustig aan te doen en te genieten van sommige plekken. Zo zien we een buizerd vliegen en Piet wil die op de foto zetten. Bijna in het vizier zijn de batterijen op. Heel de rugzak ondersteboven gehaald en nog geen batterijen. Buizerd intussen verdwenen! Blijken de batterijen boven in het klepje te zitten. Vervangen en dan maar meteen pauze, wat drinken en eten. Nou de buizerd kon weer tergukomen. En je gelooft het niet maar dit gebeurde ook; foto alsnog gemaakt en veel lol gehad. In Sénergues hebben we een kamer met 3 bedden en een eigen badkamer. Een geweldig onderkomen met buiten op het terras een uitzicht waar je naar blijft kijken.
Zo, dit is het eerste gedeelte. Morgen volgt de rest.
Groetjes Piet en Antje