Onrustige nacht en mooi begin van de dag

In het verslag van gisteren is iets mis gegaan. Ik heb het nu aangevuld.
Tijdens de nacht is het een komen en gaan van jongeren. Ook beneden duurt het even voordat het wat rustiger wordt. Het uitgaansleven in Lissabon duurt behoorlijk lang, de laatsten komen om half 7 weer binnen. Toch slapen we redelijk goed op de fijne bedden. We staan om kwart voor 8 op en gaan lekker ontbijten. Het is een buffet en goed voorzien van alles. Lekker brood, roerei, yoghurt, koffie en sap. We genieten ervan en wassen daarna de spullen af. Bij het uitchecken krijgen we contact met Rui. Een aardige man die van alles met ons wil bespreken als we zeggen dat we de hele tocht vanaf thuis naar Santiago hebben gelopen. Hij zou het ook wel willen doen maar heeft geen tijd ....... Het is een mooi gesprek wat ontstaat en dat geeft ons een fijn pelgrimsgevoel. Als we naar buiten lopen, geeft Piet hem een klompje. Nu weer hij zeker dat het een aanwijzing is dar hij de tocht moet gaan lopen. We gaan nog op de foto samen en dan moeten we echt gaan. Je gaat zo wel met een ‘vol’ gevoel van binnen op pad!
Her heeft vannacht behoorlijk geregend maar nu is het droog. Eerst naar een winkel waar we een stempel krijgen. Dan naar de Santiago kerk waar de route echt begint, helaas die is dicht. Van daaruit naar de kathedraal waar we gelukkig wel een stempel krijgen. We bekijken de kerk die voor en groot gedeelte in een museum is veranderd. Dat betekent betalen en dat vinden we nu te laat worden. We branden nog wel 4 kaarsjes voor onze kanjers van kleinzonen.
De tocht gaat nu een hele tijd door de stad langs kleine straatjes die mooi versierd zijn. Ook de zon laat zich steeds vaker zien, heerlijk.
Bij een klein cafeetje drinken we rond 11 uur een cappuccino en nemen daar de specialiteit van Portugal bij: Pastel de Nata. Taartje van bladerdeeg, gevuld met vanilleroom en bestrooid met kaneel en poedersuiker. Erg lekker.
Verder door de stad richting het Parque das Nações. Dit is een wijk in het oosten van Lissabon, die ter gelegenheid van de Expo 98 werd gebouwd. Het ligt aan de Taag. Het gebied dient vooral als vrijetijdsgebied, zakencentrum en woongebied.
Links daarvan is een jeugdherberg waar we een slaapplek hopen te vinden. Helaas is het helemaal vol. En in de buurt allemaal dure hotels. De receptionist is zo vriendelijk om naar de herberg in Alpriate te bellen maar die reserveren niet. Hij belt nog een paar adressen maar er is niets vrij in de buurt. Wel 25 km verderop in Alverca waar we met de trein naartoe kunnen. En zo zitten we een uurtje later in de trein ipv op onze kamer. Nog 25 minuten lopen en dan krijgen we wel een mooie kamer met eigen badkamer. Douchen, de was doen en even naar de supermarkt. Daarna gaan we eten in het restaurant tegenover het hostel. Een belevenis op zich: we zijn maar 3 kwartier binnen geweest! Iedereen die binnen komt, wordt rap aan een tafeltje gezet. Iemand vraagt wat je wilt drinken en eten. Een ander brengt het drinken en gelijk al de soep. Brood stond al op tafel. Amper een paar lepels soep gegeten of het hoofdgerecht wordt al geserveerd. Dooreten dus! En intussen stromen er zo in 15 minuten zeker 50 gasten naar binnen. We krijgen nog een toetje en koffie en dan moet je wegwezen zodat de volgende kunnen eten.
We gaan lekker op tijd naar bed. Morgen vroeg op en met de trein terug naar Moldavice om de route weer op te pikken.
Bedankt voor alle lieve berichtjes en tot snel weer, Piet en Antje