Mistig dagje
Door: Piet en Antje
Blijf op de hoogte en volg Piet en Antje
24 Juni 2018 | Portugal, Coimbra
De Italianen vertrekken al om kwart over 6. Omdat we toch wakker zijn, staan we op en doen onze ochtendrituelen. Anne is ook wakker maar wil rustig aan doen vandaag. Het is maar een korte route en ze blijft een extra dag in Coimbra. De Franse pelgrims zijn nog op hun kamer. Als ik in de keuken van de herberg kom, zie ik dat het erg mistig is. Gelukkig is het niet koud en om half 8 zijn we bij de pastelaria voor het ontbijt. Lekker, niet met een lege maag op pad.
Via het asfalt verlaten we Cernache en komen later in het bos terecht. Een grindpad wat regelmatig stijgt en wat soms zo vol staat met plassen water dat je er niet kunt lopen. Daar worden dan door pelgrims paadjes naast het pad gemaakt om droog verder te kunnen. Ook zijn de vogels al wakker en fluiten dat het een lieve lust is. We kruisen een dorpje en gaan weer verder op een grindpad. Nu klimmen naar 210 meter, denken we. Maar even later gaat de route toch naar beneden en zien we dat we met een brug over de snelweg moeten. Daarna zijn we snel bij het enige café dat we tegenkomen en viel het klimmen achteraf gezien wel mee :)
In het café komt nog een Nederlands echtpaar binnen. Zij zijn in Goléga begonnen en over Tomar gelopen. Er zijn meer pelgrims onderweg dan we denken.
Een stukje voorbij het café is een prachtig uitzicht op de vallei en Coimbra te bewonderen. Alleen vandaag door de mist helaas niet. Nog een brug over de snelweg om bij het aquaduct van Coimbra uit te komen. Uiteraard is dat niet meer in gebruik en ook ontbreekt het middenstuk. Nu moeten we ongeveer 2 km lopen om in de stad te komen. Dat zijn niet de meest fijne stukken. We komen uit bij de albergue van Coimbra en gaan vragen naar een slaapplek. De mannen en vrouwen moeten daar apart slapen dus dat gaat hem niet worden. We krijgen wel een mooie stempel en het advies om de naastgelegen kerk en het klooster van koningin Isabel (Reina Santa Isabel) te bezoeken. Zij is na het overlijden van haar man als pelgrim naar Santiago gelopen. Dat was in 1325 en na aankomst kreeg ze daar een mooie staf (Bourdon). Later is ze met deze Bourdon begraven. Toen ze heilig verklaard werd en werd opgegraven om in Cernache in de kerk te komen liggen, bleek die staf in tweeën gebroken te zijn. Nu is de ene helft in Cernache en de andere helft in Santiago. Bijzonder om te horen dus willen we het klooster en de kerk bekijken. Dit klooster is een Cisterciënzer klooster wat betekent dat in het vierkant een brede wandelgalerij rond de binnentuin ligt. Daar is gezang te horen wat me in mijn hart raakt. Het geeft me het gevoel dat het goed is als we vandaag stoppen. En het emotioneert me dat ik op zo’n eindpunt geraakt wordt en verbinding voel met aankomsten van vorige pelgrimages. De vierkante vorm van deze wandelgangen hebben iets mystieks en geven een gevoel van geborgenheid en veiligheid. Fijn dat dit ons aangereikt werd!
Na een uurtje lopen we de stad in en gaan naar de VVV. Een kaartje van de stad en wat bezienswaardigheden, nu eerst maar eens wat eten. Daar word je weer mens van.
Het eerste hotel gaat pas om 16.00
uur open, dat duurt te lang. Bij het tweede hebben we niet zo’n goed gevoel. Dit wordt bevestigd door de Franse pelgrims die daar een kamer hebben. Het is er niet erg proper.
De eigenaar van het hotel waar we nu slapen, kan pas om 15.00 komen. Prima dan gaan we alvast wat dingen bekijken. De Santiago kerk die van binnen erg eenvoudig is en waar wat mensen aan het bidden zijn. Later beginnen ze te zingen en zegt Piet dat het de uitstelling is. Het gezang raakt me alweer.
We gaan verder en lopen naar de kerk en het klooster van Santa Cruz. Ook hier veel goud in de kerk en aparte entree voor het bezichtigen van het klooster. Blijkt het voor pelgrims gratis te zijn en we ontvangen nog een stempel voor in de pas. We zien de sacristie, (voor Piet natuurlijk heel interessant) het koor boven in de kerk, het klooster met beschilderde gangen, oude voorwerpen en gewaden en een schitterende ovale kapel. Het is allemaal zo bijzonder aan het eind van onze tocht. Ik kan niet goed omschrijven wat het met me deed maar ik voelde me er warm en compleet door. Slaat dat ergens op ..........?
Naar het hotel, douchen, de was doen en ophangen en dan koffie drinken. Rondgelopen door de stad en nog wat dingen bezocht waaronder de nieuwe kathedraal. Daar was een mis bezig en de hele kathedraal stond vol mensen. De pastoor/bisschop die voorging, kon goed zingen. Ook daar raakte het gezang en het samenzijn van zoveel mensen me weer. Wat bijzonder om mee te maken!
We hebben vandaag alle pelgrims die gisteren in Cernache waren hier gezien. En dus afscheid kunnen nemen, toeval bestaat niet.
Lieve volgers, morgen gaan we met de trein naar Tomar en van daaruit naar Lissabon. Bedankt voor het willen lezen van mijn verhaal en de lieve, leuke en opbeurende reacties. Lieve groet van Piet en Antje
Via het asfalt verlaten we Cernache en komen later in het bos terecht. Een grindpad wat regelmatig stijgt en wat soms zo vol staat met plassen water dat je er niet kunt lopen. Daar worden dan door pelgrims paadjes naast het pad gemaakt om droog verder te kunnen. Ook zijn de vogels al wakker en fluiten dat het een lieve lust is. We kruisen een dorpje en gaan weer verder op een grindpad. Nu klimmen naar 210 meter, denken we. Maar even later gaat de route toch naar beneden en zien we dat we met een brug over de snelweg moeten. Daarna zijn we snel bij het enige café dat we tegenkomen en viel het klimmen achteraf gezien wel mee :)
In het café komt nog een Nederlands echtpaar binnen. Zij zijn in Goléga begonnen en over Tomar gelopen. Er zijn meer pelgrims onderweg dan we denken.
Een stukje voorbij het café is een prachtig uitzicht op de vallei en Coimbra te bewonderen. Alleen vandaag door de mist helaas niet. Nog een brug over de snelweg om bij het aquaduct van Coimbra uit te komen. Uiteraard is dat niet meer in gebruik en ook ontbreekt het middenstuk. Nu moeten we ongeveer 2 km lopen om in de stad te komen. Dat zijn niet de meest fijne stukken. We komen uit bij de albergue van Coimbra en gaan vragen naar een slaapplek. De mannen en vrouwen moeten daar apart slapen dus dat gaat hem niet worden. We krijgen wel een mooie stempel en het advies om de naastgelegen kerk en het klooster van koningin Isabel (Reina Santa Isabel) te bezoeken. Zij is na het overlijden van haar man als pelgrim naar Santiago gelopen. Dat was in 1325 en na aankomst kreeg ze daar een mooie staf (Bourdon). Later is ze met deze Bourdon begraven. Toen ze heilig verklaard werd en werd opgegraven om in Cernache in de kerk te komen liggen, bleek die staf in tweeën gebroken te zijn. Nu is de ene helft in Cernache en de andere helft in Santiago. Bijzonder om te horen dus willen we het klooster en de kerk bekijken. Dit klooster is een Cisterciënzer klooster wat betekent dat in het vierkant een brede wandelgalerij rond de binnentuin ligt. Daar is gezang te horen wat me in mijn hart raakt. Het geeft me het gevoel dat het goed is als we vandaag stoppen. En het emotioneert me dat ik op zo’n eindpunt geraakt wordt en verbinding voel met aankomsten van vorige pelgrimages. De vierkante vorm van deze wandelgangen hebben iets mystieks en geven een gevoel van geborgenheid en veiligheid. Fijn dat dit ons aangereikt werd!
Na een uurtje lopen we de stad in en gaan naar de VVV. Een kaartje van de stad en wat bezienswaardigheden, nu eerst maar eens wat eten. Daar word je weer mens van.
Het eerste hotel gaat pas om 16.00
uur open, dat duurt te lang. Bij het tweede hebben we niet zo’n goed gevoel. Dit wordt bevestigd door de Franse pelgrims die daar een kamer hebben. Het is er niet erg proper.
De eigenaar van het hotel waar we nu slapen, kan pas om 15.00 komen. Prima dan gaan we alvast wat dingen bekijken. De Santiago kerk die van binnen erg eenvoudig is en waar wat mensen aan het bidden zijn. Later beginnen ze te zingen en zegt Piet dat het de uitstelling is. Het gezang raakt me alweer.
We gaan verder en lopen naar de kerk en het klooster van Santa Cruz. Ook hier veel goud in de kerk en aparte entree voor het bezichtigen van het klooster. Blijkt het voor pelgrims gratis te zijn en we ontvangen nog een stempel voor in de pas. We zien de sacristie, (voor Piet natuurlijk heel interessant) het koor boven in de kerk, het klooster met beschilderde gangen, oude voorwerpen en gewaden en een schitterende ovale kapel. Het is allemaal zo bijzonder aan het eind van onze tocht. Ik kan niet goed omschrijven wat het met me deed maar ik voelde me er warm en compleet door. Slaat dat ergens op ..........?
Naar het hotel, douchen, de was doen en ophangen en dan koffie drinken. Rondgelopen door de stad en nog wat dingen bezocht waaronder de nieuwe kathedraal. Daar was een mis bezig en de hele kathedraal stond vol mensen. De pastoor/bisschop die voorging, kon goed zingen. Ook daar raakte het gezang en het samenzijn van zoveel mensen me weer. Wat bijzonder om mee te maken!
We hebben vandaag alle pelgrims die gisteren in Cernache waren hier gezien. En dus afscheid kunnen nemen, toeval bestaat niet.
Lieve volgers, morgen gaan we met de trein naar Tomar en van daaruit naar Lissabon. Bedankt voor het willen lezen van mijn verhaal en de lieve, leuke en opbeurende reacties. Lieve groet van Piet en Antje
-
25 Juni 2018 - 16:09
Francien:
Dag Piet en Antje.
Bedankt voor het mogen lezen ,zag er iedere dag met veel plezier naar uit.
Bedankt ,hiervoor .
Jullie een goede en veilige terug reis ..
Francien. -
25 Juni 2018 - 16:49
Lianne:
Hey Antje en Piet,
We hebben genoten van jullie verhalen! Voor jullie weer veel bijzondere momenten en mooie herinneringen!
Een goede reis terug en tot gauw!
Lieve groetjes, Arjen en Lianne -
25 Juni 2018 - 17:21
Jannie Pepers:
Heel fijn dat jullie beslissing om te stoppen ook n soort van bevestiging kreeg door je ervaringen van deze laatste dag,antje.
Nu nog een paar dagen genieten als toerist.
Nog fijne dagen in Lissabon en tot snel!
Jan en jannie
-
25 Juni 2018 - 17:58
Luc:
Beste Antje en piet
Met heel veel genoegen hebben we jullie verslagen weer gelezen. Het nodigt wel uit om ook een keer op deze wijze te gaan wandelen. De ontmoetingen lijken ons heel speciaal. We komen gauw eens buurten om nog meer te weten te komen hoe je dat moet regelen. In ieder geval het zij bijzondere vakanties dat wel
Groeten uit rooi
Luc en Greta -
25 Juni 2018 - 18:20
Ans:
Het was weer een feest om de belevenissen te lezen. Mooi ook om jullie zo te kunnen volgen.
Nog fijne dagen in Lissabon en een goede terugreis.
Groetjes Ans -
25 Juni 2018 - 18:25
Kitty:
Dat slaat zeker ergens op... -
25 Juni 2018 - 18:58
Engelberti:
Dag Antje en Piet,
Dank je wel voor jullie prachtige verhalen. Ik heb met jullie meegereisd en volop genoten.
Een goede reis terug naar huis.
En weer welkom bij ons... Groetjes, Engelberti -
25 Juni 2018 - 19:03
Ellen Walda:
Dank weer voor jullie mooie vertellingen. Elke dag was het weer leuk om met jullie mee te reizen. Ieder jaar geniet ik er weer van. Geniet ook nog van Lissabon: een hele mooie stad met een rustige sfeer. Tot weer in Veghel, maar nu nog even niet. Groetjes aan jullie beiden. Ellen -
28 Juni 2018 - 16:44
Carola:
Weer genoten van jullie mooie verhalen.
Welkom thuis Piet en Antje :) -
29 Juni 2018 - 06:03
Resy En Wim:
Hoi Piet en Antje,
wat fijn dat we jullie verhalen weer mochten lezen. Zo zijn we er toch weer een beetje bij geweest. Maar wat gaat het toch allemaal snel. We hopen dat jullie inmiddels weer veilig en wel terug thuis zijn. Al weer nieuwe reisplannen aan het maken??
Groetjes en snel tot ziens!! -
30 Juni 2018 - 01:42
Anneke:
Piet en Antje,
Wat hebben jullie een mooie tocht gehad. Niet gemakkelijk met al die pijnen. En toch doorgaan.
Fijn, dat ik alles nu nog lezen kan.
Wel thuis en alle goeds. Hartelijke groet, Anneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
