Genieten

Woensdag 23 april 2025

Xinzo de Limia - Allariz 20,5 km

Het is heerlijk rustig in de herberg dus we slapen goed. Om half 8 zitten we aan het ontbijt, heerlijk met verse jus d’orange. Daarna op pad voor wat je weer een verstandige beslissing kunt noemen. We gaan langs de N525 naarSandiás wat een uur lopen scheelt met de route. Over asfalt lopen is niet veel aan met steeds passerende auto’s. Maar het is zeker beter voor de klachten die ik gisteren had. En zo hebben we rond half 10 onze tweede koffie. Lekker genieten! We zitten net te overleggen of we in het winkeltje nog iets moeten kopen als Piet beseft dat de boodschappen van gisteren nog in de koelkast in de herberg staan. Oeps dat is ff jammer! Hopelijk heeft een volgende pelgrim er iets aan want wij gaan zeker niet terug.

We moeten nog een klein stukje over de weg en gaan dan het bos in. Onvoorstelbaar eigenlijk dat je zo snel van asfalt in de natuur loopt. Het is een prachtig pad wat glooiend door het bos loopt en we genieten volop. Tot er ineens een wild blaffende hond op ons afkomt. We weren hem af met onze staffen om te voorkomen dat hij ons achterna komt. En Piet neemt alvast een grote steen in zijn hand. Als ik verder loop zie ik iemand lopen waar de hond waarschijnlijk bij hoort. Nou die zal ook eens een keer gaan roepen naar het beest. De meeste mensen hier doen hun hond aan de riem als ze andere wandelaars zien. Maar deze hond liep ver verwijderd van zijn baas 😠 Het pad kronkelt een beetje en wordt ineens een rivier. Gelukkig liggen er genoeg stenen naast het pad om overheen te lopen. We komen in een dorpje uit en moeten weer even over asfalt. Maar er is een mooi pad naast de weg gemaakt, scheelt voor het verkeer. Dan mogen we weer een pad op, iets breder dan het bospad en door wat meer open gebied. En het volgende gehucht is alweer bereikt. We zien ook de eerste horreos dus we zijn echt in Galicië. Uiteraard heeft geen van die gehuchten een bar dus we gaan op wat stenen zitten en eten onze sinaasappel. Nog wat water en weer verder. Een nat pad wat een beetje klimt en langs wat boerenbedrijven loopt. De weg oversteken en dan moeten we naar beneden over een smal pad door de bossen. Prachtig en de vogels fluiten dat het een lieve lust is. Het pad gaat al draaiend naar beneden totdat we toch weer moeten klimmen om op de weg uit te komen. Een stukje asfalt tot aan San Salvador dos Penedos waar de weg gewoon ophoudt. Maar er gaat wel een prachtig pad naar beneden. Tussen de rotsen door en over de rotsen gaan we langzaam naar beneden. Het is er super mooi en het gefluit van de vogels maakt alsof je alleen op de wereld bent. Dat is nog eens genietend wandelen, echt fijn! Het duurt 1,5 km en dan staan we op het asfalt en gaat de weg nog verder naar beneden. We zien Allariz liggen en naderen het zo langzaam. Uiteindelijk lopen we het stadje binnen en zoeken een restaurant om te eten. Want intussen is het etenstijd geworden en we worden verwend met zeeduivel in heerlijke saus. Nog een toetje na en dan naar het hotel. De albergue in deze plaats is gesloten. Het is een mooie en grote kamer en we verrichten de noodzakelijke dingen.

Dan op naar de Office de Tourism voor een stempel. We merken nu dat het stadje groter is dan we dachten. Op de terugweg komen we langs de Santiago kerk en Piet zoekt binnen naar Jacobus. Er staat een mooi beeld van hem in de kerk. Ik zit buiten op een bankje en daar komt de pastoor voorbij gelopen en gaat een soort opslag van de kerk binnen. Piet vraagt om een stempel en wonderwel gaat hij bij de Santiago kerk onze pelgrimspassen stempelen. Das een bijzondere! Nog een kopje koffie drinken, water kopen en het ontbijt bespreken bij het hotel. Zo dat was het weer voor vandaag, nog ongeveer 130 km te gaan.